Αφανίζουν τα σύμβολα;; Ποτέ!!

Η φωτογραφία ήταν συγκλονιστική… Κτυπημένα, καθημαγμένα, “ακυρωμένα” τα Δελφίνια… Δυτική Ιαπωνία..

Οι ψαράδες, λέει η είδηση, εξωθούν τα δελφίνια σε θαλάσσιο αδιέξοδο, ώστε να τα αποπροσανατολίσουν… Τα κτυπούν τα παγιδεύουν στα δίκτυα… Πνίγονται εν τέλει από ασφυξία, ή πεθαίνουν με κακώσεις βαρύτατες, καθώς κτυπούν στα βράχια..

Τα κορυφαία θηλαστικά κήτη, ευφυέστατα, τρυφερά, φιλικά και παιχνιδιάρικα στο έπακρον…υπό διωγμόν!

Ψάρια λένε πολλοί θεωρούνται και αυτά, συνεπώς δεν τα φορά η διαφορετική διάταξη της αλιείας, να απαγορευτεί το κυνήγι τους για μια τριετία όπως ζητά ο πρόεδρος μιας περιβαλλοντικής Μ.Κ.Ο Ρεν Γιαμπούκι.

Ταϊτζί…Της Ιαπωνίας.

Το διαβόητο ετήσιο κυνήγι δελφινιών… Μια “επετειακή δολοφονία” που φέρνει στο νου, την ανάλγητη αποδόμηση του μεγαλειώδους ταύρου στην Ισπανία…
Και όχι μόνο στις ταυρομαχίες, που όλο και κάτι ελπιδοφόρο διαβάζω πως το τέλος του βάρβαρου εθίμου δεν είναι μακρυά… αλλά και στους δρόμους, με τις προκλήσεις στα δύστυχα ζώα, που τα ωθούν σε πτώσεις, φυγή, αγωνία, προς τέρψιν του κόσμου… Μπροστά στον προπηλακισμό και τα δεινά τους…

Κίσαμος Πόλη… Έχω άλλον ένα συνειρμό.. Το πανέμορφο θηλαστικό της θάλασσας, ωραίο σύμβολο της μικροπολιτείας μας…

Ποιος δεν το ξέρει; Αφού βρέθηκε απεικονιζόμενο σε αρχαίο νόμισμα της Κίσαμος, κι εννοείται πως επιζεί στις “επίγονες σημειολογίες” του τόπου, με σεβασμό και αγάπη ως δικαίους οφείλεται σ’ εκείνο… Στο ΔΕΛΦΙΝΙ της καρδιάς μας!

Μια αισθητική αρτιότητα πολύ αγαπημένη, με “παλίμψηστη” και απολύτως δόκιμη ανά-πλαση της εικόνας του, όπου ήθελε εμφανιστεί.

Που δηλώνει ασφαλώς, ιδιώματα και χάριτες μιας οντότητας με “κατάταξη”, υψηλή στην διαβάθμιση του θηλαστικού είδους, στην ευτυχή πλοϊμότητα των υδάτων, ως υπεροχή, και κάλλος…

Στοιχεία αφ’ εαυτού εμβληματικά… Και τα εμβλήματα “αναρτώνται” σε αισθήματα προσκυνηματικά…