Λυρίδες | απόψε τα πρώτα πεφταστέρια της Άνοιξης
Οι Λυρίδες είναι μια βροχή διαττόντων (μετεώρων) που διαρκεί από τις 16 Απριλίου έως τις 26 Απριλίου κάθε χρόνο. Το ακτινοβόλο σημείο τους βρίσκεται στον αστερισμό Λύρα, κοντά στον φωτεινότερο αστέρα αυτού του αστερισμού, τον α Λύρας (κοινώς Βέγας). Η κορύφωση τους παρατηρείται συνήθως γύρω στις 22 Απριλίου κάθε χρόνο. Συνεπώς και στην Ελλάδα, απόψε και αύριο το βράδυ.
Η πηγή της βροχής διαττόντων είναι τα απομεινάρια που προέρχονται από τον μεγάλης περιόδου κομήτη C / 1861 G1 (Θάτσερ). Οι Λυρίδες του Απριλίου αποτελούν την ισχυρότερη ετήσια βροχή μετεώρων από χαλάσματα κομήτη μεγάλης περιόδου, γεγονός που οφείλεται στο ότι, σε σχέση με άλλους παρόμοιους κομήτες μεγάλης περιόδου (200–10.000 χρόνια), ο συγκεκριμένος έχει σχετικά μικρή τροχιακή περίοδο περίπου 415 ετών. Οι Λυρίδες έχουν παρατηρηθεί και αναφερθεί από το 687 π.Χ.. Καμία άλλη μοντέρνα βροχή διαττόντων δεν έχει καταγραφεί από τόσο παλιά στο παρελθόν.
Ως αποτέλεσμα της φωτορύπανσης, οι παρατηρητές στην ύπαιθρο μπορούν να δουν περισσότερα από τους παρατηρητές σε μια πόλη. Νύχτες χωρίς φεγγάρι επιτρέπουν την παρατήρηση περισσότερων μετεώρων. Οι Λυρίδες του Απριλίου έχουν συνήθως φαινόμενο μέγεθος περίπου +2. Ωστόσο, ορισμένα μετέωρα μπορεί να είναι πιο φωτεινά, γνωστά ως “βολίδες “. Αυτά ρίχνουν σκιές για ένα δευτερόλεπτο και αφήνουν πίσω τους καπνίζοντα ίχνη θραυσμάτων που διαρκούν αρκετά λεπτά.
Περιστασιακά, η βροχή εντείνεται όταν οι πλανήτες κατευθύνουν το ίχνος χαλασμάτων του κομήτη στην πορεία της Γης, ένα γεγονός που συμβαίνει περίπου μία φορά κάθε 60 χρόνια. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ένα ξέσπασμα μετεώρων. Το ίχνος σκόνης του κομήτη έχει ολοκληρώσει μία τροχιά, δηλαδή απελευθερώθηκε κατά την επιστροφή του κομήτη πριν από την τρέχουσα επιστροφή του 1862. Αυτός ο μηχανισμός αντικαθιστά παλαιότερες πεποιθήσεις σύμφωνα με τις οποίες τα ξεσπάσματα μετεώρων οφείλονταν σε ένα σύννεφο σκόνης που κινείται σε τροχιά 60 ετών. Το 1982, ερασιτέχνες αστρονόμοι μέτρησαν 90 Λυρίδες ανά ώρα κατά την κορύφωση και παρόμοια νούμερα παρατηρήθηκαν και το 1922. Μια ισχυρότερη βροχή έως και 700 μετέωρων ανά ώρα εμφανίστηκε το 1803. Ένα ακόμα τέτοιο ξέσπασμα, το παλαιότερο γνωστό, καταγράφηκε στις 23 Μαρτίου του 687 π.Χ. (αναδρομικό Ιουλιανό ημερολόγιο).
