Για το ΨΩΜΙ…
Για το ψωμί του πεινασμένου…. Του ξένου, του μετανάστη, του θαλασσοπνιγμένου, του πένητα…
Για ‘κείνου την ανάγκη, το πρόσφερε πρόθυμα και γενναιόδωρα και άμεσα, ο φούρναρης της Κω, Διονύσης Αρβανιτάκης.
Έφυγε 3-4 μέρες τώρα, από τη ζωή…
Για εκείνον ο λόγος ο ωραίος…
Μάζευε πολλά – πολλά ψωμιά, εκατοντάδες ψωμιά, ρίχνοντας ρίχνοντας την καρδιά του αφειδώς στην απόδυση ΚΑΤΑ της ξενοφοβίας και του ρατσισμού, κατά της ιδιοτέλειας και τα μοίραζε με χαμόγελο στους αναγκεμένους ικέτες του νησιού.
Σ’ αυτούς που είχε “ξεβράσει” η δυστυχία στο όμορφο δωδεκανήσι.
Κι ο Αρβανιτάκης το τίμησε, έσωσε την ανθρωπιά του τόπου, ανέβασε την αλληλεγγύη της χώρας στον έπαινο, και τη συγκίνηση στις Ελληνικές ψυχές…
Του αξίζει εκεί στον ουρανό που ταξίδεψε, μια… ζεστή φρατζολίτσα ολικής, να την μοιραστεί με τους αρχαγγέλους!
