Η γλυκιά μελωδία της εξάτμισης σου… | απόψεις

Ρώτησα το απόγευμα τον δήμαρχο Χανίων Κισαμίτη στην καταγωγή, Παναγιώτη Σημανδηράκη, αν είμαστε κοντά ως κοινωνία στο να αφήσουμε – συνειδητά όμως – το αυτοκίνητο στο σπίτι, να πάρουμε ποδήλατο και να σταματήσουμε να στραγγαλίζουμε τις «κυκλοφοριακές αναπνοές» της πόλης. Για τα Χανιά μιλώντας.

«Χρειάζεται συνολική δράση και εκπαίδευση από τις μικρές ηλικίες», έλαβα απάντηση.

Στα Χανιά μπορεί η ανταπόκριση να μην ήταν «εκκωφαντική» αλλά η προσπάθεια καταγράφεται ως θετική και δίνει ρυθμό για αλλαγή στις νοοτροπίες «εκτός γραμμής».

Παιδιά στο κέντρο της πόλης, με κράνη και φωναχτά χαμόγελα, πράσινο, μητέρες με τα ποδήλατά τους και οικογένειες να παίζουν σε ένα από τα πιο «φορτωμένα» κυκλοφοριακά σημείο των Χανίων. Θέλει δουλειά, θέλει χρόνο.

Δεν είμαστε λαός που έχει μάθει έτσι. Στον Ευρωπαϊκό Νότο που ζούμε, εμείς προτιμούμε τη βόλεψή μας κι όχι το υγιές μέλλον υψηλής ποιότητας για τα παιδιά μας.

Και πάλι καλά αφυπνίστηκαν μερικοί.

Ελάτε τώρα μαζί μου να πάμε και 35 χιλιόμετρα δυτικά.

Κίσαμος. Ίδιος καιρός, ίδια μέρα και ώρα.

Υπέροχα 4Χ4 σου μουγκρίζουν δίπλα σου, σε μια ανεπανάληπτη, εξόχως γοητευτική επίδειξη ανόητης ισχύος.

Γυαλιστερά μικρά αλλά θορυβώδη «παπάκια» σε νικούν στα ντεσιμπέλ σου. Σου επιβάλουν έναν άλλο βαρύ και ταχύ ρυθμό στους χτύπους της καρδιάς.

Ανησυχία χωρίς λόγο. Ρύπανση και πλήρης κοινωνική αστοχία. Ματαιοδοξία και έλλειψη παιδείας. Μηδενική αστυνόμευση και καμία διάθεση γενικά για πρόοδο.

Φταίει η δημοτική αρχή; Θα ρωτήσεις εσύ ο κακεντρεχής. Ναι, φταίει και αυτή.

Και τα πρόσωπα που επέλεξες φταίνε. Κι εσύ κι εγώ και όλοι μας.

Γιατί εσύ κι εγώ και όλοι μας, έχουμε τον Μπάλο και το Λαφονήσι. Και τα Φαλάσαρνα έχουμε και κονομάμε. Καλά είμαστε. Άσε μας τώρα που θα ψαχνόμαστε για Ευρωπαϊκές Εβδομάδες Κινητικότητας και κουραφέξαλα. Καλά είμαστε, εδώ στην ησυχία και στη μετριότητα.

Και μη φωνάζεις και πολύ, άσε να ακούσω τη γλυκιά μελωδική πυροσωλήνα από το «παπί» που κάνει σούζες στην πλατεία…