Οι παχιές «τουριστικές» αγελάδες αρμέγονται υπέροχα… | απόψεις

Όταν στις 4 Ιουλίου 2020 (δείτε εδώ), είχα γράψει για το σοβαρότατο έλλειμα της μη εκπροσώπησης σε ανώτερο επίπεδο, του Δήμου Κισάμου στην – τότε – κορυφαία επίσκεψη του υπουργού Τουρισμού Θεοχάρη στα Χανιά, θεώρησαν κάποιοι, κακεντρεχείς και επιφανειακά σκεπτόμενοι, ότι θέλω να πλήξω προσωπικά τον δήμαρχο Γ. Μυλωνάκη.

Βέβαια το σκεπτικό του κειμένου δεν είχε ΚΑΝΕΝΑ προσδόκιμο στοχοποίησης, παρά μόνον εξέφραζε την εξοργιστική απορία της ηχηρής απουσίας στη συνάντηση αυτή.

Μιλάμε για την Κίσαμο που – θυμηθείτε – χαρίζει στον κρατικό κορβανά ένα σκασμό λεφτά από τουριστικά έσοδα και που η φύση την ευλόγησε με τρεις από τους πιο δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς σε παγκόσμιο επίπεδο.

Τώρα ξανά, με πρωτοβουλία των ανθρώπων του Τουρισμού στην Κρήτη, διεξήχθη διαδικτυακή σύσκεψη για τα μείζονα θέματα ενόψει σεζόν και θέρους, «με συμμετοχή του Περιφερειάρχη και δημάρχων των τουριστικών περιοχών».

Ο Δήμος Κισάμου δεν είναι τέτοιος;
Δεν προσεκλήθη;
Προσεκλήθη και δεν συμμετείχε;

Πώς δικαιολογείται αυτή η ελλειμματική εικόνα για ένα τόσο σοβαρό μείζονος σημασίας ζήτημα και μάλιστα σε εποχή τόσο καθοριστική για το μέλλον;

Ήρεμα ρωτάω, αναμένω απαντήσεις και ταυτόχρονα αναρωτιέμαι, αν απλά τα Κισαμίτικα θέρετρα είναι τα βυζιά της παχιάς αγελάδας που ξαπλώνει για άρμεγμα και δεν έχει και παράπονο, εάν λέμε τώρα, θωπεύεται και λίγο στα πισινά της…