Πόκερ δεν είναι η αστική αγένεια και οι ανόητες μπλόφες

Πολιτικό «τσουνάμι» έρχεται τις επόμενες μέρες – εβδομάδες. Πρόσωπα νέα και πρόσωπα γνωστά με αλλαγμένα πουκάμισα θα παρελάσουν ξανά έξω απ τις πόρτες μας. Κάποιοι θα συνεχίσουν να εμφανίζονται κατώτεροι των περιστάσεων και άλλοι κατώτεροι γιατί τόσοι είναι.

Θα φορεθούν και κάτι ωραίες αποκριάτικες μάσκες και θα πέσουν οι προεκλογικές, αυτές την υπέρμετρης ευγένειας. Όπως όταν μπλοφάρεις στο πόκερ, πρέπει να επιλέξεις τη σωστή μάσκα. Αλλιώς σε «μυρίστηκαν».

Θα κάνω μια απολύτως μάταιη παραίνεση, λέγοντας ότι θα σας έδινε ιδιαίτερη εσωτερική ηρεμία, εάν ψηφίσετε τους ανθρώπους της αρεσκείας σας, κάνοντας όμως μια προσπάθεια ώστε τα κριτήρια σας να είναι εκείνα που θα απέδιδαν αξιοκρατική και ποιοτική δικαιοσύνη. Θα επαναλάβω ότι:
Είναι λιγάκι ζοφερό να βλέπεις μετρίου αναστήματος συμπεριφορές και άναρχες, σπασμωδικές κινήσεις.

Όταν είσαι πολιτικό πρόσωπο και συστήνεσαι ως τέτοιο, οφείλεις να στέκεσαι και στο ανάλογο ύψος.

Οι ανόητες μπλόφες είναι λάθη που στοιχίζουν καριέρες.

Κι αν εσύ είσαι μέτριος ή στοχευμένα επιθετικός δε σημαίνει ότι πρέπει και να ζητάς προσαρμογή των άλλων στην αστική σου αγένεια. Κανείς δεν οφείλει να απολογείται σε εκείνους που ως μέτριοι δεν κατανοούν τα αυτοτελή επεισόδια της πραγματικότητας.

Διότι άλλο είναι να απολογείσαι επειδή έσφαλες κι άλλο να σου ζητείται να απολογηθείς επειδή έγινε λάθος ερμηνεία στην ανάγνωση.

Μια φίλη μου έγραφε: «Έχει γίνει τόσο βαριά και ασήκωτη η αίσθηση της δυσλειτουργίας της εξυπηρέτησης του πολίτη για τα αυτονόητα που φοβάται να ρωτήσει ακόμα και όταν εξαρτάται η ζωή του από αυτό».

Γι αυτό και ο κόσμος δεν γεμίζει πλέον πλατείες και στάδια. Εσείς του αφαιρέσατε, βίαια, την ηδονή του να σας λατρεύει.