Προκαλώντας το «ΕΓΩ» | το στοίχημα με τον εαυτό μας και η αυτοπροστασία (απόψεις)

Βάζεις στοίχημα; Βάζεις στοίχημα εαυτέ μου;

Κάθε μέρα και μια καινούρια πρόκληση από εμάς για εμάς. Κάθε μέρα ένα στοίχημα με τον εαυτό μας στην δουλειά, στην οικογένεια, στις σχέσεις. Ένα στοίχημα αντοχής, δύναμης, και κυριαρχίας, μα κυρίως ένα στοίχημα προστασίας και επιβίωσης.

Τα προσωπικά μας στοιχήματα φανερώνουν τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας. Αλήθεια, πόσα στοιχήματα βάζουμε με τον εαυτό μας; Πόσο ψηλά έχουμε τον πήχη της ζωής μας; Πόσο στοχεύουμε να αυτο-βελτιωθούμε και να δυναμώσουμε το είναι μας; Πόσο θέλουμε να προστατεύουμε τον εαυτό μας;

Ναι, τελικά για προστασία εαυτού πρόκειται! Κάθε φορά που προκαλούμε τον εαυτό μας και βγαίνουμε νικητές βάζουμε τον πήχη τον ορίων μας λίγο πιο ψηλά, δυναμώνουμε την ψυχή μας ένα κουκί παραπάνω και μια δυνατή ψυχή αντέχει το πλήγωμα, την απάτη, τον πόνο, τον χωρισμό, την απώλεια. Έχει μάθει στις μάχες και δεν χώνεται μες το καβούκι του φόβου και της ενοχής. Έχει μάθει! Βγαίνει έξω περήφανη και ετοιμοπόλεμη να προστατεύσει την μπέσα της!   

Μια ψυχή που την μαθαίνεις να παλεύει με το ίδιο σου το είναι, τις κακές συνήθειες, τα πάθη και τους εθισμούς σου, μια ψυχή που βάζετε στοίχημα κάθε μέρα για ένα καλύτερο «είναι», ένα «είναι» ουσιώδες, τίμιο και γεμάτο, μια ψυχή που την ταΐζεις πρόκληση για προσωπική προσπάθεια, αξιοπρέπεια, αυτο-βελτίωση και αυτο-προστασία. Μια τέτοια ψυχή δυναμώνει, θεριεύει και μαθαίνει να ‘ναι πολεμιστής στον έξω κόσμο. Οι προσωπικές προκλήσεις είναι στοιχήματα προστασίας και επιβίωσης!

Προκαλούμε το εγώ μας για το «μέσα και το έξω μας», για θέματα με την δουλειά, τους γονείς, τους φίλους, τις σχέσεις… Ψάχνουμε τον καλύτερο εαυτό μας, και όσο περισσότερο τον ανακαλύπτουμε, τόσο περισσότερο τον εκτιμούμε και τον προστατεύουμε! Καθημερινές αποφάσεις -προκλήσεις για το είναι μας… Είναι στην φύση μας ,άλλωστε, η εξέλιξη, η αλλαγή προς το καλύτερο!

Τί σημαίνει όμως αλλαγή; Πόσα στοιχήματα κερδίζουμε; Πόσα χάνουμε; Γιατί καμιά φορά, ενώ βάζουμε ένα στοίχημα και αναζητούμε προσωπική αλλαγή, τελικά κάτι πάει στραβά και βρισκόμαστε πάλι στην ίδια δυσάρεστη κατάσταση την οποία ξεκινήσαμε για να αλλάξουμε;

Το θέμα είναι να βρούμε αυτό το κάτι που πάει στραβά. Πρώτα, το ψάχνουμε σε εξωτερικούς παράγοντες, γιατί δεν είμαστε έτοιμοι να δεχτούμε, ότι στο στοίχημα που  εμείς θέλαμε πολύ να κερδίσουμε και τελικά…οι ίδιοι φοβηθήκαμε!

Το να κερδίσουμε ένα στοίχημα με τον εαυτό μας σημαίνει, αλλαγή του ίδιου μας του εαυτού! Αλλαγή καλά ριζωμένων συναισθημάτων, αλλαγή καταστάσεων που ,χρόνια, ψευτοανακούφιζουν την ψυχή μας, αλλαγή  αναλγητικών δικαιολογιών που μας βοηθούν να εθελοτυφλούμε στα δύσκολα. Μια πραγματικά δυνατή ψυχή δεν πολεμά με αναλγητικά και με ψευδο-φάρμακα! Πολέμα με αλήθειες και με βαθύ συναίσθημα! Συναίσθημα ουσιώδες κι έντονο! Συναίσθημα που τολμάς να το συναντήσεις και να το κοιτάξεις κατάματα, αλλάζοντας την αλήθεια που σε βολεύει.

Αλλαγή σημαίνει «ξεβόλεμα» και το ξεβόλεμα είναι δύσκολο… Ακόμα κι αν δεν μας αρέσει η κατάσταση που βρισκόμαστε, δεν «γουστάρουμε» να παλέψουμε για την αλλαγή της… Δεν γουστάρουμε, γιατί η πάλη είναι μια διαδικασία επίπονη και έχει δάκρυα, χτυπήματα και σημαντικές απώλειες.  Απαιτεί ακόμη, πλήρη συγκέντρωση στον εαυτό μας και τις δικές μας δυνάμεις -μέσα και έξω-! Μα ο εαυτός μας είναι ο ίδιος μας ο αντίπαλός; Καμιά φορά προκαλούμε τον εαυτό μας σε μάχη χωρίς να έχουμε υπολογίσει ούτε το τίμημα, ούτε τις συνέπειες. Πόσο εύκολα ,λοιπόν, βάζουμε στοιχήματα με τον εαυτό μας και πόσο τελικά αντέχουμε να τον κάνουμε αντίπαλο;

Όσο δυνατοί, όσο έτοιμοι κι αν είμαστε για αγώνα, κανείς δε θέλει να παλέψει με τον ίδιο του τον εαυτό! Αυτό είναι βόλεμα! Είναι βόλεμα και το έχουμε όλοι μας, χωρίς αυτό να είναι κατακριτέο. Ίσα-ίσα είναι απολύτως λογικό! Δεν γεννήθηκε η ψυχή μας δυνατή! Δεν μεγάλωσε ανεξάρτητη κι ελεύθερη, χωρίς πόνο και περιορισμό! Έτσι, για να αντέχει τα χτυπήματα, πάντα την ντύναμε με εφεδρικά αλεξίσφαιρα και μια γραφική πραγματικότητα με συμβιβασμούς, σιωπές και κρυφά δάκρυα.

Αλλαγή σημαίνει μάχη αντιθετικών και όμοιων συναισθημάτων μαζί, όλα μέσα σε ένα κορμί! Οι Αντιλήψεις, σκέψεις και συμπεριφορές που μεγαλώσαμε μαζί τους είναι κομμάτια μας και τα κομμάτια μας δεν ξεριζώνονται εύκολα. Από μικροί, έχουμε μάθει να δρούμε -ή καλύτερα να αντιδρούμε- σε ένα συγκεκριμένο ερέθισμα με έναν συγκεκριμένο τρόπο και πλέον η διαδικασία αυτή έχει μπει στον αυτόματο. Τί κι αν ξέρουμε καλά ότι αυτή η αντίδραση δεν μας αρέσει, δεν μας κάνει και δεν μας ταιριάζει; Όλο τείνουμε να την επαναλαμβάνουμε και όλο θέλουμε να την αλλάξουμε και πάλι από την αρχή…

Μάχη του καινούριου εαυτού, του ανανεωμένου, του σύγχρονου, του ανοιχτόμυαλου, με τον παλιό, τον δύστροπο, τον «ριζωμένο» Μάντεψε… Όσο ετοιμοπόλεμος κι αν είναι ο νέος, ο παλιός είναι αλλιώς και νικά!

Γιατί; Γιατί μέσα μας, το κουτί του εαυτού μας, θέλει να νικήσει ο παλιός! Αυτόν αναγνωρίζει και κανέναν άλλον! Το καινούριο τρομάζει…Ο παλιός μας εαυτός θα ξυπνά και θα διακόπτει την πορεία αλλαγής, όσο κι αν θέλουμε να τον κοιμίσουμε, γιατί αυτός είναι ο βαθύς, ο ριζωμένος, ο πρώτος!  Μα πρώτος σημαίνει και γέρικος! Το γεγονός ότι, ενώ βλέπουμε μια γέρικη αλήθεια για τον εαυτό μας,  χάνουμε τα προσωπικά μας στοιχήματα για αλλαγή, δεν θα πει ότι πρέπει να παραιτηθούμε ή ότι μια νέα προσωπική αλήθεια δεν θα έρθει να μας συναρπάσει! Τα πράγματα αλλάζουν, εξελίσσονται και βελτιώνονται. Το βόλεμα κλονίζεται και υποχωρεί αν είμαστε πραγματικά αποφασισμένοι για προσωπική αλλαγή! Αν επιμείνουμε… Αν υπομείνουμε…

Η μετάβαση από έναν παλιό σε έναν καινούριο εαυτό, μπορεί να είναι χρονοβόρα, δύσκολη κι επίπονη, μα τελικά έρχεται! Την βλέπουμε κάθε μέρα! Στην αρχή δειλά – δειλά και μετά πιο γρήγορα, μέχρι που κατακλύζει το μυαλό και γεμίζει το «είναι» μας! Κάθε μέρα μια δυνατότερη ψυχή αναζητά όμορφες στιγμές, αναζητά να γεμίσει την μέρα χαμόγελο! Πλάθει «αληθινά παραμύθια»!

Τελικά, όλα αλλάζουν, όλα φτιάχνουν και όλα «ομορφαίνουν», φτάνει να είμαστε έτοιμοι να αφιερώσουμε χρόνο και να αντέξουμε. Να αντέξουμε την δυσκολία, τον πόνο, τις πληγές του παλιού εαυτού. Να αντέξουμε να τα βάλουμε με την ρουτίνα που έχουμε παντρευτεί και δεν λέμε να χωρίσουμε!   Τελικά, η αλλαγή συμβαίνει και είναι μία διαδικασία καθαρά προσωπική! Προκαλώντας το «Εγώ» μας!