Τα παιδιά του δρόμου | μόνα στην δυστυχία ενός σύγχρονου, απαράδεκτου κόσμου

Τα παιδιά του δρόμου.. Τα βλέπουμε, τα ξέρουμε, τα «υπολογιζουμε»;;;

Είναι του δρόμου τα παιδιά με σκέπασμα τον ουρανό κι αγκαλιά την ανέχεια..

Αυτές οι «κλεισμένες ψυχές» στην ανάγκη, στην αγωνία, τον φόβο, την ερημιά…

Τα ορφανεμένα παιδιά του πολέμου, τα υστερημένα πολύτεκνων οικογενειών, τα εξωθημένα από γονείς η συγγενείς… ή «προστάτες» λογής λογής, να ζητιανεύουν, να κλέβουν, να εκλιπαρούν τους περαστικούς για ένα μεταλλίκι, θα λεγε και η Σωτηρίου..

Τα συναντούμε στις γωνιές των μεγάλων δρόμων, στις μεγαλουπόλεις με τα χαρτομάντηλα στα χεράκια τους… Στα φανάρια των αυτοκινήτων, να «πουλούν» όσο όσο το καθάρισμα και ν’ αμείβονται με την δυσφορία μας…

Είναι λέει η πιο συχνή μορφή εκμετάλλευσης ανηλίκων, αυτή η μορφή των ασυνόδευτων απροστάτευτων φτωχών παιδιών, η επαιτεία… δηλώνει προβληματισμένη η υπεύθυνη Παγκόσμιου Οργανισμού γι’ αυτό το κοινωνικό φαινόμενο, θλιβερό έλλειμα με θύμα τα παιδιά..

Ως ευάλωτα, αδύναμα, και μόνα στην δυστυχία ενός σύγχρονου, απαράδεκτου κόσμου..