ΤΟ ΜΕΤΡΗΜΑ | στην ομορφότερη κουκκίδα της γης… | απόψεις
Ελάτε να μετρήσουμε μαζί το «πολύ» και το «λίγο», στην διακριτή κλίμακα αξιολόγησης της ζωής.
Να διαχωρίσουμε τα σημαντικά απ’ τα επουσιώδη, τα σοβαρά και τα μείζονα, απ’ τα φαιδρά και τα ανούσια.
Οι σοφότεροι έχετε ευθύνη. Και οι γονείς.
Οι εκπαιδευτικοί, οι τοπικοί άρχοντες, οι έχοντες δημόσιο βήμα, οι δημοφιλείς και όσοι βρίσκονται σε όποια θέση επιρροής, όλοι έχουν/έχουμε σοβαρότατη ευθύνη.
Έχετε όπλο το ένστικτο και ισχυρό κίνητρο, αυτό του καταιγισμού των εξελίξεων και της ζοφερής απειλής για την παγκόσμια κοινότητα.
Τα παιδιά είναι το στοίχημα
Εκείνα, που η φύση τους τα σπρώχνει στο ρίσκο, στο λάθος, στον κίνδυνο.
Η άγνοια, το θράσος, η νεανική «φουριόζικη» αφέλεια. Μα οι γιατροί λένε πως αν νοσήσουν οι νέοι μας, η θνησιμότητα αγγίζει το 0 (μηδέν). Λένε όμως επίσης, ότι κυρίως τα περιφερόμενα παιδιά «αγκαλιάζουν» και μεταφέρουν τον ιό που παρεισφρέει με ιλιγγιώδεις ταχύτητες σε μικρές και μεγάλες ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού.
Δεν αρκεί να μείνουμε στο σπίτι, πρέπει και να επαναπροσδιορίσουμε τη σχέση και το σύστημα των αξιών με τα παιδιά μας.
Αυτή την φορά, δεν πρόκειται για σεισμό στο Τόκιο, δεν είναι τσουνάμι στην Ινδονησία.
Είναι αόρατο και «μαύρο σύννεφο», που σκεπάζει και «πνίγει» τις κοινότητες και μας αφορά όλους.
Είναι δίπλα μας, έχουμε άγνοια και το μόνο μας όπλο είναι – επιβάλλεται να είναι – κάθε επιστημονικά τεκμηριωμένη οδηγία, από εκείνους που καταθέτουν δημόσια τα ακαδημαϊκά κεκτημένα τους, προσφορά στη δημόσια υγεία. Οι υπόλοιποι, απλώς έχουμε βαριά την ευθύνη να εμφυτεύσουμε στη νεολαία πληροφορία ψύχραιμη, καθαρή, με ρεαλισμό αλλά και αυστηρότητα.
Εσείς που γίνεστε αυστηροί για ένα χαρτζιλίκι, μια βόλτα ή την αλόγιστη χρήση της οθόνης και το ωράριο της επιστροφής στο σπίτι.
Εσείς τώρα αληθινά ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΕ ΚΑΘΕΤΟΙ ΚΑΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΥΣΤΗΡΟΙ ΚΑΙ ΑΤΕΓΚΤΟΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ.
Τώρα ξεκαθαρίζουμε τα σημαντικά απ’ τα επουσιώδη και επειδή «σαν την υγεία δεν έχει», ήρθε η ώρα και εμείς, οι διαχρονικά απείθαρχοι Νοτιοευρωπαίοι, να γίνουμε για λίγο «Γερμανοί».
Πειθαρχία και υπομονή, σεβασμός και ενθάρρυνση, νέα ενδιαφέροντα και σύσφιξη με τα παιδιά και τους αγαπημένους μας.
Αυτό θα μετρήσουμε από εδώ και πέρα. Το πόσο και πώς μπορούμε να ενώσουμε τις ίδιες ανάσες. Αμόλυντες και ζεστές, γνήσιες και αρωματισμένες.
Απόψε μετράμε στ’ αλήθεια την αξία της ζωής.
Σεβόμαστε την πιθανή ισχύ του κινδύνου και γεμίζουμε με ενέργεια, που θα μπορούμε να εκτονώσουμε στο μέλλον το κοντινό, όταν λοιπόν θα επανέλθει και ο κανονικός παλμός στις ζωές μας.
Και έχουμε ένα επιπλέον κίνητρο εμείς. Ναι, εμείς, που ζούμε στην ομορφότερη «κουκκίδα» της γης, εκεί, που το κλίμα χαρίζει βιταμίνη στο δέρμα. Ζούμε εκεί, που οι λαοί του κόσμου ζήλεψαν τις γεύσεις, τη θάλασσα και το φιλόξενο «βλέμμα». Εκείνο το βλέμμα δοκιμάζεται τώρα, με διακύβευμα να παραμείνει διαυγές και ψύχραιμο και ορίζοντα την καθαρότερη και πιο απολαυστική ατμόσφαιρα στην υδρόγειο…
