Στάδιο Κισάμου: «Το τρύπιο κοστούμι της πόλης», αποκρουστικές εικόνες (έρευνα)

Παρατημένο από Θεούς και σωτήρες, στο έλεος της αλμύρας, της φθοράς και των καιρών, χωρίς υπάλληλο, χωρίς αύριο και χωρίς πλάνο, το Δημοτικό Στάδιο Κισάμου, δέχεται στωικά το μίζερο παρόν και το αβέβαιο μέλλον του.

Διαλυμένο ταρτάν – που τοποθετήθηκε πριν από λίγους μήνες!!! – πλαστικός τάπητας επικίνδυνος για τραυματισμούς, κατεστραμμένες εξέδρες, βρώμικα και ελλειπή αποδυτήρια, σκουριασμένα κάγκελα, σκουπίδια περιμετρικά και μέσα στο Στάδιο.

Σχεδόν 300 παιδιά από τα τμήματα του ποδοσφαίρου και του στίβου, του Κισαμικού, της Θύελλας και του Α.Ο. Κισάμου, αθλούνται έξι(6) μέρες τη βδομάδα και προσπαθούν να βελτιώσουν αγωνιστικές επιδόσεις σε συνθήκες πραγματικά, μη φυσιολογικές. Χωρίς κανείς να κινδυνολογεί, μιλάμε για καθημερινότητα που σε ταξιδεύει 50 χρόνια πίσω, χωρίς τα απαραίτητα, χωρίς τη στοιχειώδη ασφάλεια και το χειρότερο, χωρίς μελλοντικό πλάνο.

Η βορεινή πλευρά δίνει εικόνα αποκρουστική, η νότια πλευρά (εξέδρες, περιμετρικός χώρος) είναι και επικίνδυνη. Οι προπονητές δεν κρύβονται και οι αθλητές μελαγχολούν.

«Στον ποδοσφαιρικό χώρο δε γίνεται καμία συντήρηση, αν και θα έπρεπε να βρέχεται και να φροντίζεται», λεεί ο Γιώργος Σημαντηράκης, προπονητής ποδοσφαίρου στις ομάδες τζούνιορ του Κισαμικού, που έχει περάσει περισσότερες από 3 δεκαετίες μέσα στα γήπεδα.

Ο προπονητής ποδοσφαίρου M. Μαριανάκης, τονίζει ότι και ως εκπαιδευτικοί, προσπαθούν να δουλεύουν στον τομέα της πρόληψης με τα παιδιά: «Εξηγούμε στα παιδιά ότι πρέπει να μαζεύουν τα ίδια τα σκουπίδια τους, ώστε να μαθαίνουν έτσι, να έχουν καθαρό το χώρο τους».

Ο Λάμπρος Φραντζεσκάκης, προπονητής στίβου στον ΑΟΚ, επισημαίνει ότι «οι προσδοκίες που δημιουργήθηκαν το περασμένο φθινόπωρο, όταν τοποθετήθηκε το ταρτάν, έφεραν πολύ σύντομα μόνο απογοήτευση και προβληματισμό».

Αντίστοιχα απογοητευμένος και ο προπονητής στίβου της Θύελλας Καλαθενών, Κώστας Παπακωνσταντίνου:

«Το πρόβλημα είναι ότι η κατάσταση χειροτερεύει μέρα με τη μέρα και αν διαλυθεί και ο εσωτερικός διάδρομος δε θα μπορούμε καθόλου να δουλέψουμε με τα παιδιά», υπογραμμίζει.

Το στρώμα των αλμάτων έχει μετατραπεί σε μικρή πισίνα με ξύλα, πέτρες και νερό, δίνοντας μια ακόμη άσχημη εικόνα και ασφαλώς δεν επιτρέπουν στα παιδιά να γυμναστούν.

Ο Μιχάλης Μπαμπουνάκης, προπονητής ποδοσφαίρου επίσης στα μικρά τμήματα, επισημαίνει ότι «πρόκειται για πολύ άσχημη εικόνα καθώς εκτός από εγκατάλειψη, είναι και εστία μόλυνσης, ιδιαίτερα μέσα στα αποδυτήρια».

Βρώμικα και κατεστραμένα τα αποδυτήρια σίγουρα δεν θα ήταν φρόνιμο να φιλοξενούν παιδιά για αθλητισμό. Οι ντουζιέρες είναι αληθινή εστία μικροβίων και οι τουαλέτες επίσης.

Στις εξέδρες έχουν απομείνει καρφιά αντί καθισμάτων και παντού στο χώρο συναντάμε κομμάτια τσιμέντο, σκουπίδια, καθίσματα και πέτρες.