Το ποδόσφαιρο θα απογυμνώνει πάντα τους δογματικούς και θα χαρίζει στιγμές | ο τελικός του αιώνα (αρθρογραφία)

Το ποδόσφαιρο για πάντα θα χαρίζει στιγμές από εκείνες που δεν τις ζεις στους μέσους όρους σου.

Θα απογυμνώνει – πάντα – τους δογματικούς και όσους το παρακολουθούν «εγκλωβισμένοι» σε εμμονές.

Πάντα θα διαψεύδει χαιρέκακα όλους τους ανόητους «προπονητές», αναλυτές και προφήτες.
Θα εκθέτει εξευτελιστικά τους φανατικούς, τους υπερόπτες και πάντα, μα πάντα θα περιφρουρεί την ιδιαίτερη δίκη του μαγεία, αυτή την ενδογενή ναρκωτική ουσία που το εγκαθιδρύει «κατά συρροή» ως τον απόλυτο βασιλιά όλων των σπορ. Από πάντα.

Ναι με τα στημένα, τους διεφθαρμένους παράγοντες, τους αντιεπαγγελματίες αθλητές και όλα τα αίσχη.
Τον πακτωλό εκατομμυρίων και τη εκβιομηχανοποίησή του.
Ναι με την κάθε εξωαγωνιστική του ανορθογραφία.

Το ποδόσφαιρο για πάντα θα υπενθυμίζει πως αν για μια στιγμή μπορείς να ξεχαστείς ολοκληρωτικά από καθετί εγκόσμιο, είναι το γκολ ή και το μη γκολ. Σαν σε δευτερόλεπτα άκρατου οργασμού.

Απόψε νομίζω και μάλλον θα με δικαιώσουν οι καταγραφές των ειδικών, παρακολουθήσαμε την πιο ακριβή σε θέαμα, ένταση και εναλλαγή συναισθημάτων ποδοσφαιρική παράσταση όλων των εποχών.

Απόψε αποκαταστάθηκε η τάξη – βάλε εισαγωγικά – με τη στέψη του κορυφαίου στην ιστορία του αθλήματος. Ως επιστέγασμα και όχι ως επικύρωση του μεγαλείου του Λιονέλ Μέσσι.

Απόψε καταλάβαμε ξανά πως για χρόνια πολλά, θα γράφει διακρίσεις, ρεκόρ, υπερβάσεις και τίτλους το σπασμένο κοντέρ του θεόσταλτου Κιλιάν Εμπαπέ.

Κυρίως απόψε, ο ποδοσφαιρικός κόσμος εμπέδωσε πως, μεταξύ σπουδαίων αντιπάλων, η ιστορία γράφεται στις λεπτομέρειες.
Σε ένα λάθος, ή την «υπογραφή» ενός ηγέτη.

Ότι είχε κριθεί στο 75’ είχε αντιστραφεί στο 81’. Κι αυτό που σχεδόν κρίθηκε στο 108’, ανακάλεσε το τελεσίδικό του στο 118’. Και αυτό που παραλίγο να κρίνει τα πάντα 50’’ πριν το τέλος, παραλίγο να κριθεί ανάποδα 20’’ αργότερα.

Αιωνιότητες δευτερολέπτων συμπυκνωμένης αδρεναλίνης και κανονικής απόλαυσης.

Είμαστε τυχεροί ναι. Όσοι αγαπούν το ποδόσφαιρο είναι τυχεροί, οι υπόλοιποι είναι διαχρονικοί κομπάρσοι συναισθημάτων που η ίδια η παράνοιά τους δηλητηριάζει…