Ελλάδανέαπρωτοσέλιδο Β

Πλατεία Ομονοίας | εντυπωσιακή μεταμόρφωση (video)

Εντυπωσιακή φαίνεται να είναι η μεταμόρφωση της Πλατείας Ομονοίας, η οποία ανακατασκευάστηκε και απέκτησε ξανά το φημισμένο συντριβάνι της, ένα από τα μεγαλύτερα σε όγκο νερού στην Ευρώπη.

«Η Ομόνοια γίνεται παράλληλα και μία όαση δροσιάς καθώς σιντριβάνια τόσο μεγάλου μεγέθους μειώνουν την θερμοκρασία σε σημαντική ακτίνα ενώ η συνεχής ανακυκλοφορία του αφρισμένου νερού απορροφά τους ρύπους από την ατμόσφαιρα. Παράλληλα ο πρωτοποριακός σχεδιασμός του έγινε με τρόπο ώστε να λειτουργεί με εξαιρετικά μικρότερη ποσότητα νερού σε σχέση με τις συμβατικές κατασκευές μειώνοντας ακόμα περισσότερο το περιβαλλοντικό του αποτύπωμα σε συνδυασμό και με την εξαιρετικά μικρή κατανάλωση ρεύματος με τη χρήση υψηλής τεχνολογίας», τονίζεται στην ανακοίνωση του δήμου.

Εκτός από το συντριβάνι το οποίο κατά τη διάρκεια της νύχτας, γίνεται καθηλωτικό, καθώς διαθέτει 188 δέσμες νερού και 177 υποβρύχιους προβολείς, το γρασίδι και τα φιλικά στο περιβάλλον υλικά που έχουν χρησιμοποιηθεί, δίνουν επιπλέον κομψότητα.

Σε λειτουργία μπαίνει επίσης ξανά, μετά από πολλά χρόνια και το σπουδαίο υδροκινητικής λειτουργίας γλυπτό του Γιώργου Ζογγολόπουλου.

«Η Αθήνα και οι άνθρωποι της ανακτούν το δημόσιο χώρο τους», τονίζει ο δήμαρχος Αθηναίων, Κώστας Μπακογιάννης.

View this post on Instagram

θα βρεις». Τέλος της δεκαετίας του ‘50, ο πατέρας μου, για πρώτη φορά, παίρνει το ΚΤΕΛ για Αθήνα. Με μια καρό βαλίτσα στο χέρι, σήμα κατατεθέν ότι είναι από επαρχία, μετά από 7,5 ώρες, φτάνει στην Ομόνοια. Αντικρίζει ένα πολύβουο μελίσσι ανθρώπων. Ήμασταν παιδιά, αλλά θυμάμαι την περιγραφή: Πλανόδιοι πωλητές διαφήμιζαν την πραμάτεια τους, από τσατσάρες και τρανζίστορ μέχρι κουλούρια και σάμαλι. Τα περίπτερα ήταν τόσο γεμάτα από πράγματα που φοβόσουν ότι θα καταρρεύσουν. Άνθρωποι πήγαιναν στις δουλειές τους και πολλοί νέοι με την ίδια καρό βαλίτσα έψαχναν τον δρόμο τους. Στη μέση της πλατείας, ένα μεγάλο σιντριβάνι δρόσιζε την ατμόσφαιρα και ενίοτε και το πρόσωπό σου. Γύρισε την πλατεία τουλάχιστον 30 φορές. Εκεί που στάθηκε όμως και πέρασε δυο ώρες ήταν στις ηλεκτρικές σκάλες. Τις ανέβαινε και τις κατέβαινε, προσπαθώντας να σκεφτεί τι θα έγραφε στον πατέρα του, τον παπά, για να τις περιγράψει. Αισθανόταν, μας έλεγε, δεκαετίες μετά, πως αφού έφτασε εδώ, όλα είναι δυνατά. Στο σήμερα, που όλα τριγύρω αλλάζουν και που η κεντρική πλατεία της πόλης έχει πολλές σημειολογίες, ένα μένει ίδιο: Η αισιοδοξία της Ομόνοιας. Και η συμβολική της διάσταση ως απάντηση στην ανισότητα. Αυτή η πλατεία συνδέει το χθες με το σήμερα και το αύριο, την κάτω Αθήνα με την πάνω. Τη μνήμη και το όνειρο. Κι ως τέτοια μας ξανασυστήνεται, παντοτινό σύμβολο ελπίδας. #timelapse @alexmaragos https://youtu.be/sHJY4EoUUzg

A post shared by • Kostas Bakoyannis • (@kostasbakoyannis) on

Μοιραστείτε την είδηση

Χρηστάλλα Κακαβελάκη

biskotto.gr