Iογενής παρβοεντερίτιδα (τύφος) | πρόληψη

Η ιογενής παρβοεντερίτιδα του σκύλου πήρε το όνομα της από τον υπεύθυνο ιό, ο οποίος ανήκει στην οικογένεια των Parvo-ιών. Η νόσος έχει πολύ υψηλό ποσοστό θνησιμότητας, ιδιαίτερα στα κουταβάκια. Είναι γνωστή με πολλά ονόματα όπως τύφος, λοιμώδης γαστρεντερίτιδα, παρβοΐωση, παρβοεντερίτιδα, λοιμώδης εντερίτιδα, αιμορραγική γαστρεντερίτιδα κ.ά.

Από τα ζώα που μολύνονται, συνήθως νοσούν αυτά που είναι μικρότερα του έτους και με ιδιαίτερα σοβαρά συμπτώματα όσα διανύουν τους πρώτους μήνες της ζωής τους και δεν έχουν εμβολιαστεί για τη νόσο. Ο τύφος εκδηλώνεται με συμπτώματα οξείας γαστρεντερίτιδας, δηλαδή με εμετούς και έντονα δύσοσμη διάρροια, τις περισσότερες φορές αιμορραγική.

Επιπλέον, τα ζώα παρουσιάζουν πυρετό, έντονη κατάπτωση και αφυδάτωση. Σε ενήλικα, ωστόσο, ζώα μπορεί η μόλυνση να είναι ασυμπτωματική ή με πολύ ηπιότερα συμπτώματα.

Η διάγνωση γίνεται με βάση την κλινική εικόνα, το ιστορικό του ζώου, και την εργαστηριακή ανίχνευση του ιού στα κόπρανα του. Κάθε κουτάβι που δεν έχει ολοκληρώσει το εμβολιακό του πρόγραμμα και εμφανίσει σοβαρή γαστρεντερίτιδα είναι ύποπτο παρβοΐωσης.

Το ζώο που νοσεί από ιογενή παρβοεντερίτιδα, θα πρέπει να αντιμετωπιστεί ως κατεπείγον περιστατικό. Δεν υπάρχει ειδική θεραπεία και απαιτείται νοσηλεία με ορούς και  ηλεκτρολύτες ενδοφλέβια καθώς και χορήγηση αντιβιοτικών και αντιεμετικών.

Προληπτικά για κάθε νέο κουτάβι προτείνεται:

• Να μην έρχεται σε επαφή με άλλους σκύλους μέχρι να ολοκληρωθούν τα εμβόλια.
• Να ξεκινά και να ολοκληρώνει έγκαιρα το εμβολιακό του πρόγραμμα υπό τις οδηγίες και τη παρακολούθηση κτηνιάτρου.
• Οι ιδιοκτήτες εάν έρχονται σε επαφή με άλλα σκυλιά, να πλένουν τα χέρια τους πριν από την επαφή με το κουτάβι τους.
• Οι χώροι εκτροφής, φιλοξενίας και τα κλουβιά μεταφοράς να απολυμαίνονται σχολαστικά με κατάλληλα απολυμαντικά, όπως τα διαλύματα χλωρίνης.