Το παιχνίδι ως αρωγός στη Γυμναστική

Τα περισσότερα αθλήματα είναι με τη μορφή παιχνιδιού. Όταν οι άνθρωποι ασχολούνται με ένα άθλημα ή πηγαίνουν για προπόνηση είναι συνήθως επειδή θέλουν να παίξουν αυτό το άθλημα, αντί για να το έχουν σα μορφή άσκησης.

Οι ερευνητικές μελέτες αποδεικνύουν ότι τα θηλαστικά που παίζουν καλύτερα, επιβιώνουν και καλύτερα καθώς το παιχνίδι διδάσκει πολύ σημαντικές δεξιότητες για τη ζωή.

Η έμφυτη τάση και η έλξη προς το παιχνίδι συνοδεύονται από μια αίσθηση έντασης και χαράς και από ένα συναίσθημα του «να είσαι διαφορετικός» από ότι στη «συνηθισμένη ζωή». Όλα όσα πρέπει να διδάξει ο προπονητής χρειάζεται να μεταβιβαστούν σε εκείνο το “φανταστικό κόσμο” του παιχνιδιού ώστε να έχει το μάθημα ένα στόχο.  Με άλλα λόγια τα παιδιά μαθαίνουν και εφαρμόζουν τις δεξιότητες  προτού να διδαχθούν πώς να τις εκτελέσουν.

Είναι γενικά παραδεκτό ότι οι δεξιότητες θα πρέπει να έχουν ήδη κατακτηθεί στο πλαίσιο των παιχνιδιών όπου τα παιδιά είναι σε θέση να συμμετέχουν, μέχρι να αρχίζουν να δοκιμάζουν σπορ στην ηλικία των 6-7 ετών.

Ας σημειώσουμε μερικά από τα πλεονεκτήματα μιας προσέγγισης που βασίζεται στο παιχνίδι:

• Η ολιστική προσέγγιση της αθλητικής ανάπτυξης αναγνωρίζει ότι υπάρχουν 4 βασικοί “παράγοντες απόδοσης” που οδηγούν στο να συμμετέχει κάποιος σε ένα παιχνίδι (ανταγωνιστικό ή όχι)Οι Ψυχολογικοί (συμπεριλαμβανομένων των Διανοητικών, των Συναισθηματικών και των Κοινωνικών), οι Σωματικοί, οι Στρατηγικοί (τακτική αντίληψης) και οι τεχνικοί(τεχνικής κατάρτισης). Τους ίδιους παράγοντες και μερικούς άλλους, θα συναντήσουμε και στην αθλητική απόδοση.
• Οι άνθρωποι είναι περισσότερο παρακινημένοι για άσκηση και διασκεδάζουν παίζοντας παιχνίδια παρά όταν πρέπει να κάνουν επαναλαμβανόμενες ρουτίνες, ειδικά τα παιδιά.
• Τα παιδιά θα ανακαλύψουν τις κινητικές ικανότητές τους κυρίως μέσω του παιχνιδιού.
• Η έρευνα δείχνει ότι η μάθηση που βασίζεται στο παιχνίδι είναι η καλύτερη για την μακροπρόθεσμη αθλητική επιτυχία.
• Οι ειδικευμένοι προπονητές που ασχολούνται με αθλήματα τα οποία βασίζονται  σε δεξιότητες όπως π.χ. το τένις.. αφιερώνουν γενικά έναν αυξημένο χρόνο που ξοδεύεται στο σκόπιμο- στοχευόμενο παιχνίδι.
• Το παιχνίδι έχει διατηρηθεί εξελικτικά στο χρόνο επειδή όπως εμείς παλιότερα έτσι και τα παιδιά σήμερα μαθαίνουν και αναπτύσσουν δεξιότητες και ικανότητες κινητικές αλλά και πνευματικές πάνω στις οποίες θα πατήσουν αύριο.
• Όλοι οι τύποι παιχνιδιών χαρακτηρίζονται από την ποικιλία. Η ποικιλία των διαφορετικών εμπειριών στη διάρκεια του παιχνιδιού δημιουργεί ένα μεγάλο ρεπερτόριο κινητικών δεξιοτήτων που τους επιτρέπει να προσαρμόζονται σε διαφορετικές καταστάσεις.
• Τα παιδιά, γενικά, προσπαθούν πιο σκληρά, αν παίζουν για κάποιο σκοπό- έχουν δικά τους εσωτερικά κίνητρα- κι έτσι επιταχύνεται η μάθηση.