Ελ. Πρεδευτάκη: «Αγαπώ να είμαι σχολική τροχονόμος»

Εκτεθειμένη στο δρόμο, αντιμέτωπη συχνά με την ανευθυνότητα και την αγένεια κάποιων οδηγών και με το βάρος της ευθύνης για την μεταφορά των παιδιών από και προς τα σχολεία.

Η Ελένη Πρεβεστάκη μιλά στο biskotto.gr για την καθημερινότητα και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο σχολικός τροχονόμος.

-Πόσες ώρες εργάζεστε ημερησίως;
Οι ώρες είναι πολύ λίγες. 1 το πρωί και 1 το μεσημέρι. Σύνολο 2 ώρες ημερησίως, γεμάτες άγχος όμως και ευθύνη για τα παιδιά.

-Τι κινδύνους κρύβει το επάγγελμα αυτό;
Αρκετούς κινδύνους! Χρειάζεται να προλάβω να βγω στο δρόμο, πριν βιαστεί κάποιο παιδί και πεταχτεί. Τα παιδιά του Γυμνασίου φαίνεται πως δεν έχουν την αίσθηση του κινδύνου και πετάγονται δίχως να περιμένουν να διακοπεί η κυκλοφορία.
Η ταχύτητα που αναπτύσσουν οι οδηγοί, είναι μεγάλη. Πριν λίγο καιρό, είχα και ατύχημα στη προσπάθειά μου να διακόψω την κυκλοφορία για να περάσουν τα παιδιά απέναντι.

-Μιλήστε μας για το ατύχημά σας. Σας ταλαιπώρησε καιρό;
Βρισκόμουν στη διάβαση πεζών με υψωμένο το στοπ. Κάποιοι οδηγοί είχαν ήδη σταματήσει για να περάσω τα παιδιά απέναντι. Από τη διάβαση πεζών, εκσφενδονίστηκα στην άκρη του δρόμου, χωρίς καλά καλά να καταλάβω πως έγινε, χτυπημένη από μηχανάκι. Σε αυτό το χρονικό διάστημα έχω κενό μνήμης. Δεν κατάλαβα τι έγινε. Μου είπαν ότι έτρεχε πολύ και δε πρόλαβε να σταματήσει. Πιθανώς δε με είδε καθόλου.
Ταλαιπωρήθηκα παραπάνω από ενάμιση μήνα. Δεν το έβαλα κάτω όμως. Μετά την ανάρρωση, επέστρεψα και πάλι στη θέση μου.

Ανεξάρτητα από τις καιρικές συνθήκες, η κυρία Πρεβεστάκη, πρέπει κάθε πρωί να βρίσκεται στη θέση της, καθώς αυτό προβλέπεται στις συμβάσεις των σχολικών τροχονόμων, με τους κατά τόπους Δήμους.

Η ίδια λέει ότι συχνά οι συνθήκες είναι δύσκολες αλλά όσο τα σχόλια των γονέων και των οδηγών είναι ευμενή, εκείνη κάνει τη δουλειά της με περισσότερο πάθος.

-Πως σας αντιμετωπίζουν οι οδηγοί;
Όχι πολύ ευγενικά. Δεν καταλαβαίνουν ότι είμαι υποχρεωμένη να σταματήσω την κυκλοφορία για να περάσουν τα παιδιά και ότι τους απαγορεύω να σταθμεύσουν έξω από το σχολείο λόγω των λεωφορείων που παίρνουν και αφήνουν τους μαθητές στα σχολεία.
Μάλιστα ένας κύριος, με απείλησε ότι θα με δείρει επειδή δεν τον άφησα να παρκάρει έξω από το σχολείο.
Είναι βέβαια και κάποιοι άνθρωποι που με αντιμετωπίζουν πολύ ευγενικά και κατανοούν τους λόγους που καθυστερούν για λίγο να πάνε στις δουλειές τους. Οι τουρίστες σταματάνε πριν κάνω κίνηση και ποτέ δεν παραπονιούνται.
Δυστυχώς οι περισσότεροι βιάζονται να περάσουν, είναι νευρικοί και θυμωμένοι.

-Έχετε βρεθεί αντιμέτωποι με ακραίες συμπεριφορές;
Όχι συχνά αλλά κάποιες φορές, κάποιοι άνθρωποι αντιδρούν υπερβολικά.
Είτε γιατί μεταφέρουν τα προβλήματά τους στο δρόμο, είτε γιατί δε μπορούν να καταλάβουν την ευθύνη της θέσης του σχολικού τροχονόμου