Μάλια Κρήτης | στροφή στον ποιοτικό τουρισμό
Στα Μάλια, η εποχή της νεολαίας που ξεσάλωνε αλόγιστα κι έπινε αλκοόλ μέχρι της εννιά το πρωί έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί. Αυτό συνέβαινε τις δύο προηγούμενες δεκαετίες κι ιδιαίτερα την εικοσαετία 1990-2010. Θα έλεγε κανείς ότι τα Μάλια μαζί με τη Χερσόνησο και τη Σταλίδα ήταν ο προορισμός της πρόκλησης, της σεξουαλικής ικανοποίησης, της μέθης και γενικότερα της κάθε λογής υπέρβασης των ανθρωπίνων ορίων αλλά και των ορίων συμπεριφοράς ευγένειας και σεβασμού.
Εκείνη την περίοδο μπορούσες με πολύ λίγα χρήματα να φτάσεις σε ημιθανή κατάσταση από το αλκοόλ, να κάνεις σεξ στη μέση του δρόμου, στο κέντρο της πόλης, να προσβάλλεις, να δέρνεις, να προβαίνεις σε βιαιοπραγίες και γενικότερα να ξεφεύγεις από κάθε όριο ευγενούς συμπεριφοράς.
Ήταν εκείνα τα ίδια χρόνια που αρκετοί από τους ντόπιους επιχειρηματίες έγιναν πλούσιοι, κέρδισαν πολλά χρήματα από αυτόν ακριβώς τον εμπορικό βιομηχανοποιημένο τουρισμό.
Της πιτσιρικαρίας, των μεθυσμένων εφήβων, των διψασμένων για αλκοόλ και σεξ νεαρών, που έρχονταν κατά χιλιάδες κυρίως από τη μεγάλη Βρετανία και το σύμπλεγμα της με αποκλειστικό προορισμό τα Μάλια και τη Χερσόνησο.
Ήταν τότε που αυτοί οι ίδιοι επιχειρηματίες εξωθούσαν τα «Εγγλεζόνια», όπως θα έλεγαν, στο ποτό, στις τρελές τις συμπεριφορές, της υπερβολής και γενικότερα σε έναν ιδιαίτερα εξειδικευμένο τουρισμό, που τους απεκόμισε εύκολο, γρήγορο και πολύ υψηλό κέρδος.
Λαμπερές φωτιζόμενες ταμπέλες, πολύχρωμα μαγαζιά, έντονα χρώματα, πολλά φώτα να λαμπυρίζουν στους κεντρικούς δρόμους από τα μπαρ, τα κλαμπς, τα καταστήματα με σουβενίρ, τα φθηνά εστιατόρια και τα χαμηλού επιπέδου παροχής υπηρεσιών καφέ.
Το καλύτερο φαγητό που μπορείς να φας την εικοσαετία της βιομηχανοποιημένης στην κάθοδο των Βρετανών στα Μάλια ήταν Fish & Chips, επίσης Burgers, πατάτες τηγανιτές άντε και καμιά μπριζόλα μέτριας ποιότητας.
Αρκετοί από τους ντόπιους επιχειρηματίες έκαναν περιουσίες, ξόδεψαν χρήματα, επένδυσαν σε αγορές, ταξίδευαν όλο το χειμώνα στο εξωτερικό και κάποιοι προσπάθησαν να επεκτείνουν τις επιχειρήσεις τους.
Αυτά μέχρι το 2010. Από τότε και μετά η κίνηση των εισερχομένων πιτσιρικάδων για αυτό το είδος τουρισμού άρχισε να φθίνει και μαζί άρχισαν τα προβλήματα οικονομικής φύσεως για τους επιχειρηματίες στα Μάλια, που είχαν κάνει μεγάλα οικονομικά και επενδυτικά ανοίγματα.
Κάποιοι άρχισαν να παραπονιούνται, κάποιοι άλλοι να κουράζονται. Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία να μην αντέχουν αυτό το ρυθμό και αυτήν την καθημερινότητα και πλέον φαίνεται ότι αυτή η πολύ έντονη -εκτός ορίων – εποχή είναι παρελθόν. Τα Μάλια αλλάζουν. Τα Μαλιά πλέον επενδύουν αργά αλλά σταθερά ώστε να υποδέχονται έναν άλλον ποιοτικότερο και κατά μέσο όρο μεγαλύτερης ηλικίας τουρισμό. Έναν άλλον επισκέπτη με διαφορετική τσέπη, διαφορετική φιλοσοφία, με άλλους προορισμούς, με διαφορετικές επιλογές.
Επισκέπτες που θα σέβονται περισσότερο τους γύρω και τον τόπο, επισκέπτες που θα ξοδεύουν ζητώντας της ανάλογες υπηρεσίες κι όχι αλόγιστα. Αλλά και επισκέπτες που δε θα δημιουργούν προβλήματα, δε θα κυκλοφορούν γυμνοί στους δρόμους, δε θα πίνουν έως στις 10 το πρωί.
Τα Μάλια αλλάζουν, αυτό φαίνεται ξεκάθαρα περνούν σε μια νέα εποχή, επιχειρούν να σέβονται περισσότερο τον τόπο και την καθημερινότητα τους, έστω κι αν κερδίζουν λιγότερα.
