Ο Μυλωνάκης έκανε το απλό: έπαιξε σωστά την παρτίδα – αρθρογραφία

• Γράφει ο Νικόλας Σεγρεδάκης

Το νόμισμα μπορεί να έχει δυο όψεις αλλά όχι στην πολιτική. Στην Κίσαμο ειπώθηκαν πολλά για το εκλογικό αποτέλεσμα και την εμφατική νίκη του Γιώργου Μυλωνάκη. Επίσης άλλα τόσα δεν ειπώθηκαν, αν και λειτούργησαν καταλυτικά στην τελικά χαώδη ποσοστιαία διαφορά των εκλογικών δυνάμεων.

Πιο συγκεκριμένα:

Μυλωνάκης

Ο Γ. Μυλωνάκης επικράτησε καθαρά γιατί φρόντισε εγκαίρως να σχηματίσει μεγάλη σε όγκο και πληθωρική σε ποιότητα και διασπορά ομάδα. Είχε ήδη συμπαγή πυρήνα σταθερών και πιστών υποστηρικτών του και πάνω σε αυτό έστησε ένα ψηφοδέλτιο πολυσυλλεκτικό και κυρίως «απλωμένο» παντού και σε κάθε δημοτική ενότητα. Κανείς εκ των αντιπάλων του δεν πλησίασε αυτό το status.

Νίκησε γιατί ήταν έτοιμος και έπαιξε την παρτίδα σωστά. Δεν επιτέθηκε, παρά μόνον στο τέλος, δεν εκτέθηκε παρά μόνον ελάχιστα. Χρησιμοποίησε το ειδικό του βάρος, τις συμμαχίες του με τους θεσμούς, τις καλές του σχέσεις με την κυβέρνηση και άφησε το χρόνο να κυλά. Πήγε σε οργανωμένες περιοδείες, κατέθεσε πρόγραμμα στις ομιλίες του απέφυγε τις πολωτικές αναφορές. Τέλος τήρησε κατά γράμμα τη στρατηγική Κουμάκη – Κουκουράκη (οι δυο στενότεροι συνεργάτες του) και απλά περίμενε να σφυρίξει τη λήξη ο ρέφερι…

Σταθάκης

Ο Θ. Σταθάκης έχασε χρόνο. Πριν λίγους μήνες από τα Χανιά μάλιστα, επιχείρησε μια κίνηση εντυπωσιασμού για τη δημιουργία ευρείας ομάδας, η οποία όμως στερείτο ταυτότητας και ηγεσίας.
Η προσπάθεια αυτή έτυχε σοβαρών επιφυλάξεων έως και αποδοκιμασιών ακόμη και από στελέχη του στενού του πυρήνα, που εγκαίρως του έκαναν σαφές ότι, «χωρίς διακριτό ηγέτη το σχήμα δεν έχει καμία ελπίδα».

Εν συνεχεία προέκυψε η πολύ ισχυρή σε όνομα και οικονομική επιφάνεια επιχειρηματίας κ. Ελένη Τσατσαρωνάκη η οποία όμως ως «πρωτάρα» στον συγκεκριμένο στίβο δεν μπορούσε και δεν ήθελε να ηγηθεί.

Οι δυο τους έμοιαζε να συμπληρώνουν ο ένας τον άλλο. Χρήμα και ισχύς απ’ τη μια, αυτοδιοικητική εμπειρία και τριβή σε εκλογικές μάχες απ’ την άλλη. Το σχήμα όμως δεν έπεισε, δεν λειτούργησε και κατέληξε συγκρουσιακό. Με δεδομένο ότι βρίσκονταν αρκετά πίσω στην κούρσα, υπέπεσε και σε σωρεία λαθών.

Προσωπικές επιθέσεις, μηδενιστική ρητορική, συνεντεύξεις χωρίς ρεαλισμό(το λέω κομψά), εσωτερικές συγκρούσεις για τη στρατηγική, και τελικά την ισχυρή φιγούρα της κ. Τσατσαρωνάκη να ακολουθεί τον βαρύ από το άγχος βηματισμό του αρχηγού.
Πολλές επικοινωνιακές «πατάτες», παπαγαλάκια να υβρίζουν έχοντας δημόσιο βήμα, υπερφίαλες δηλώσεις και άκρατη επιθετικότητα.
Ψηφοδέλτιο καλό μεν και με ενδιαφέρουσα στελέχωση, αλλά όχι ψηφοδέλτιο νίκης σε καμία περίπτωση.
Χωρίς συμμαχίες κύρους και χωρίς αυτοπεποίθηση, μοιραία η ομάδα αυτή καθηλώθηκε κάτω από το 29% σχεδόν 7-9 μονάδες κάτω από τις ενδοπαραταξιακές προσδοκίες.

Και το χειρότερο: η φράση που για πολλές εβδομάδες αιωρούνταν ως δίλημμα στην πόλη «Μυλωνάς ή Ελένη», καταρράκωνε – και – το κύρος του κ. Σταθάκη, αλλά και την όποια δυνατότητά του να πρωταγωνιστήσει. Μεταξύ μας τον αδικεί αυτό, διότι και δήμαρχος χρημάτισε, αλλά και προσπάθησε σκληρά να στήσει ένα αξιόμαχο σύνολο. Απέτυχε όμως, κάτι που βαραίνει το αρνητικό του εκλογικό πρόσημο, όσο και ναρκοθετεί τις σχέσεις πολιτικής εμπιστοσύνης μεταξύ του ιδίου και των – πρώην – στενών συνεργατών του.

Παρτσαλάκης

Ο Α. Παρτσαλακης έκανε μεν μια φιλότιμη προσπάθεια, όμως χωρίς πολιτική πυξίδα και χωρίς αξιόμαχη ομάδα.
Αν μεν είχε στόχο όπως διεμήνυε τη δεύτερη θέση, η σύνθεσή του δεν ήταν καθόλου επαρκής και αυτό ακριβώς αποτυπώθηκε στο εκλογικό αποτέλεσμα. Επιπρόσθετα έχοντας το βάρος της από κοινού διοίκησης με τον Θ. Σταθάκη κατά την περίοδο 2014-2019, εγκλωβίστηκε από την αδυναμία να του «επιτεθεί» προεκλογικά με σαφές το εμπόδιο της κοινής τους πολιτικής καταγωγής.

Σε ρηχά νερά, αξιοπρεπώς όμως, θα επανέλθει μετά από 4 χρόνια στο ΔΣ ως αντιπολιτευτική δύναμη μειοψηφίας.

Θεοδωρογλάκης

Ήταν για κάνα δυο βδομάδες talk of the town η απόσχισή του από την ομάδα Μυλωνάκη, με τη ρήξη των δυο ανδρών να μοιάζει αγεφύρωτη.

Έκανε μια ομάδα εξαιρετικά αδύναμη για αυτό που ο ίδιος προσδοκούσε, χωρίς τα μεγάλα ονόματα, με σοβαρές ελλείψεις και χωρίς προεκλογικό μπάτζετ για την προώθηση θέσεων και προγράμματος.

Χαρακτηριστικό το ότι δεν πραγματοποίησε καν προεκλογική ομιλία. Περιορίστηκε στο 7% και θα παραμείνει στην αίθουσα του ΔΣ Κισάμου ως μειοψηφία και εντελώς μόνος.

Φραγκιουδάκης

Κλασική, αγαπημένη, σταθερή και χωρίς άγχος η Λαϊκή Συσπείρωση Κισάμου έφτασε μέχρι εκεί που φτάνει πάντα.

Πάντως με αξιοπρέπεια και καλή παρουσία στις συνεντεύξεις, λίγα λόγια και χωρίς υπερβολές. Τα γνωστά.

Συνοπτικά θα υπογραμμίσω, ότι ο νυν και επόμενος δήμαρχος, δεν έγινε τυχαία ο δεύτερος απ’ τη μεταπολίτευση και ως τα τώρα, που θα καταγράψει δεύτερη συναπτή θητεία, μετά τον σπουδαίο, αείμνηστο Αντώνη Σχετάκη.

Ο Μυλωνάκης νίκησε έχοντας απέναντί του τέσσερις αντιπάλους γιατί είχε το καλύτερο πλάνο, το εφάρμοσε προεκλογικά και διατήρησε εύκολα το προβάδισμα που είχε πολύ πριν τις εκλογές.

Οι υπόλοιποι, σχεδόν όλοι έχασαν, διότι κανείς δεν ήθελε και δεν μπορούσε να κόψει πρώτος το νήμα. Όλοι πλην ενός, ήθελαν να βγουν δεύτεροι…