Έφηβες: Το δίλημμα της ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης
Η έκτρωση είναι ένα από τα πιο δύσκολα, αμφιλεγόμενα και οδυνηρά θέματα παγκοσμίως.
Το πρόβληµα της αποποινικοποίησης των αµβλώσεων έχει απασχολήσει τους ιατρικούς, νομικούς και κοινωνιολογικούς κύκλους αλλά και τους πολιτικούς και θρησκευτικούς φορείς, ενώ έχουν διατυπωθεί διαµετρικά αντίθετες απόψεις που θίγουν θεμελιώδη ζητήματα ελευθερίας και ηθικής.
Από την μία έχουμε, τους υπέρμαχους κατά των αμβλώσεων που θεωρούν, ότι η άμβλωση είναι πάντοτε απορριπτέα, γιατί αντιστοιχεί με ανθρωποκτονία εκτός από ακραίες περιπτώσεις, όπου κινδυνεύει η ζωή του εμβρύου και της μητέρας.
Από την άλλη, έχουμε τους υπέρμαχους των αμβλώσεων μεταξύ των οποίων και φεμινιστικές οργανώσεις, που υποστηρίζουν ότι το έμβρυο δεν αποτελεί πρόσωπο από την στιγμή που δεν έχει γεννηθεί και ότι πρέπει να δίδεται προτεραιότητα στο έλεγχο της μητέρας πάνω στο σώμα της.
Παρόλα αυτά, ο στόχος μας δεν είναι να απαντήσουμε κατά πόσο η έκτρωση αποτελεί ή όχι ανθρωποκτονία ή κάτω από ποιες συνθήκες πρέπει να είναι προσιτή, καθώς σε αυτά τα ερωτήματα δεν υπάρχουν εύκολες απαντήσεις.
Το θέμα της άμβλωσης αποτελεί ένα λεπτό και ευαίσθητο θέµα στο οποίο δεν πρέπει να είναι κανείς απόλυτος ιδίως εξαιτίας του ότι κάθε περίπτωση είναι µοναδική.
Αυτό που θα πρέπει να απασχολεί την κοινή γνώμη είναι πρόληψη των ανεπιθύμητων εγκυμοσύνων ειδικά στην ελληνική κοινωνία όπου οι αμβλώσεις στην εφηβεία αυξάνονται καθώς και το όριο ηλικίας ενάρξεως των σεξουαλικών επαφών κατέρχεται.
Συγκεκριμένα, με μία πρόσφατη έρευνα οι αριθμοί των ετήσιων αμβλώσεων στην Ελλάδα ανέρχονται σε 150.000, υπερδιπλάσιος των ετήσιων γεννήσεων, επισημαίνοντας μάλιστα, ότι το 25% αυτών αφορά κορίτσια κάτω των 16 ετών.
Αν μάλιστα λάβουμε ως δεδομένο, ότι πολλές αμβλώσεις γίνονται εκτός νόμιμου πλαισίου με μη ασφαλή τρόπο, αντιλαμβανόμαστε τις τεράστιες διαστάσεις αυτού του ζητήματος.
Η άµβλωση ως λύση, επιλογή, διέξοδο υποκρύπτει πλείστα κοινωνικά προβλήματα, προβλήματα σχέσεων, οικονοµικά, ψυχολογικά, θεσµικά. Ωστόσο, τα βασικά αίτια που οδηγούν τις έφηβες σε άμβλωση είναι κυρίως κοινωνικά και οικονομικά.
Συγκεκριμένα στην ελληνική κοινωνία επικρατεί σε μεγάλο βαθμό ο φόβος του κοινωνικού στίγματος που ακολουθεί μία ανύπαντρη μητέρα.
Επίσης, η οικονομική ανασφάλεια που χαρακτηρίζει τα νεαρά κορίτσια αλλά και ότι πρέπει να διαλέξουν μεταξύ της εκπαιδευτικής σταδιοδρομίας (σχολείο, σπουδές) και της μητρότητας αποτελούν βασικές αιτίες που ωθούν τα νεαρά κορίτσια στην διακοπή της κυήσεως.
Ολοκληρώνοντας, αυτό που αξίζει να αναφερθεί είναι ότι, σε κάθε περίπτωση η έκτρωση δεν μπορεί να θεωρηθεί μέσο ή μέτρο αντισύλληψης.
Το σημαντικό είναι να προλάβει κάνεις την έκτρωση.
Είναι διαπιστωμένο και αναμφισβήτητο, ότι οι εκατοντάδες παράνομες εκτρώσεις εγκυμονούν κινδύνους για τη σωματική και ψυχική υγεία των νεαρών κοριτσιών.
Επομένως, το ζητούμενο θα πρέπει να είναι η ανάγκη για έγκυρη και ουσιαστική ενημέρωση των νέων αλλά και των οικογενειών τους σε σχέση με τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση.
Η εφαρμογή προγραμμάτων σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης και η υπεύθυνη ενημέρωση πάνω σε θέματα αντισύλληψης πρέπει να προωθηθούν επιτακτικά στην ελληνική κοινωνία προκειμένου να αποφευχθούν οι ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες.
