Τα Χανιά θηλά-ΖΟΥΝ | «ηχηρό» μήνυμα από τις μητέρες (photos)
Με ένα ηχηρό μήνυμα για τη διάδοση και απενοχοποίηση του μητρικού θηλασμού από τις νυν και πρώην θηλάζουσες μαμάδες των Χανίων, ολοκληρώθηκε ο 10ος Ταυτόχρονος Δημόσιος Θηλασμός, με διοργανωτές την ομάδα Χανιά: Φίλοι και Υποστηρικτές Μητρικού Θηλασμού και το Πανελλήνιο Δίκτυο Ομάδων Θηλασμού και Μητρότητας, το πρωί της Κυριακής 3 Νοεμβρίου, στο Πνευματικό Κέντρο Χανίων.
Θήλασαν ταυτόχρονα 85 γυναίκες όπου αξίζει να τονίσουμε πως τα θηλάζοντα παιδιά ήταν περισσότερα καθώς κάποιες από αυτές τρέφουν με το δικό τους γάλα, δύο ή και τρία παιδιά παράλληλα.
Νικολέτα Βούλγαρη, Νατάσα Πουλικίδου, Αργυρώ Κογχυλάκη, Στέισι Μαρκουλάκη, Κατερίνα Λιγκουνάκη, Σοφία Παπαδογιαννακη
Η εκδήλωση – θεσμός πραγματοποιήθηκε σε περισσότερες από 50 πόλεις της Ελλάδας όπου έδωσαν το παρών πρώην, νύν και μέλλουσες θηλάζουσες γυναίκες, άνθρωποι από το κοντινό τους περιβάλλον και υποστηρικτές του μητρικού θηλασμού.
Σκοπός της εκδήλωσης αλλά και των ομάδων του Πανελλήνιου δικτύου είναι η εξοικείωση της κοινωνίας στην εικόνα της μητέρας που θηλάζει, ενθαρρύνοντάς την να μην κρύβεται για να ταΐσει το παιδί της καθώς ο θηλασμός αποτελεί φυσική διαδικασία θρέψης.
Στις ομάδες μητέρες βοηθούν άλλες μητέρες να μάθουν την μητρική τέχνη του θηλασμού, ενημερώνονται, έρχονται σε επαφή, μοιράζονται τις αγωνίες, τις ανησυχίες και τις εμπειρίες τους,αλληλοϋποστηρίζονται, παίρνουν δύναμη και κουράγιο για να συνεχίσουν όσο επιθυμούν οι ίδιες και τα παιδιά τους.
Τη σημερινή ημέρα τίμησαν με την παρουσία τους η κυρία Μαλανδράκη Σοφία, Περιφερειακή σύμβουλος και η κυρία Ελένη Ζερβουδάκη, Αντιδήμαρχος Κοινωνικής Πολιτικής, τονίζοντας τη σημασία του θηλασμού. «Αγκάλιασαν» το έργο της ομάδας, δηλώνοντας πως θα βρίσκονται κοντά τους σε κάθε δράση ενώ ενθάρρυναν τις μητέρες να τρέφουν με μητρικό γάλα τα παιδιά τους.
Θηλασμός και αλλεργικό παιδί
«Πολλές μαμάδες με αλλεργικά μωρά, σταματούν τον θηλασμό. Μεγάλο λάθος. Το μόνο γάλα που μπορεί να βοηθήσει ένα αλλεργικό παιδί, είναι το μητρικό εφόσον η μητέρα κάνει την απαραίτητη αποχή από τις τροφές που ενοχλούν το παιδί.
Στην αρχή φαίνεται πολύ δύσκολο όμως και εκεί η σωστή ενημέρωση είναι σωτήρια. Το πλέον σίγουρο είναι πως οι αλλεργίες δε μπορούν να σταθούν εμπόδιο στη συνέχεια του θηλασμού», τονίζει στο biskotto.gr η Νατάσα Πουλικίδου, διαχειρίστρια της ομάδας Χανιά Φίλοι και Υποστηρικτές Μητρικού Θηλασμού που έχοντας αλλεργικό παιδί, συνέχισε να θηλάζει για παραπάνω από δύο χρόνια.
Θηλασμός και επιστροφή στην εργασία
«Επέστρεψα στην εργασία μου 2 μήνες μετά τη γέννα. Θεώρησα αυτονόητο να ζητήσω από τον εργοδότη μου να αντλώ γάλα με το θήλαστρο εν ώρα εργασίας και να μου φέρνουν το μωρό να το θηλάζω τουλάχιστον μία φορά την ημέρα. Το δέχτηκε και έτσι κατάφερα να συνεχίσω να θηλάζω έως και σήμερα που είναι εννέα μηνών. Είναι δύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο. Με σωστή οργάνωση και θέληση είναι εφικτό», λέει στο biskotto.gr η Σοφία Παπαδογιαννάκη.
«Όταν καλείται η μητέρα να επιστρέψει στην εργασία της, ο μεγαλύτερος προβληματισμός της είναι πως θα σιτίζεται το θηλάζον βρέφος της χωρίς να επηρεαστεί η παραγωγή της.
Σήμερα οι γνώσεις μας έχουν διευρυνθεί και υπάρχουν λύσεις και τρόποι να μη χαθεί η ιεροτελεστία του θηλασμού..Από την ομάδα μας υπάρχει καθοδήγηση και στήριξη στις εργαζόμενες μητέρες ούτως ώστε να μη δημιουργηθεί πρόβλημα όταν επιστρέψει η θηλάζουσα μητέρα στην εργασία της και το βρέφος να μη χάσει τα οφέλη της τόσο άμεσης επαφής τους που επιτυγχάνεται με τον θηλασμό», αναφέρει στο biskotto.gr η Στέισι Μαρκουλάκη.
Θηλασμός και προωρότητα – μια συγκινητική ιστορία
Την συγκινητική της ιστορία μοιράστηκε στο biskotto.gr η Θάλεια Λουπάκη:
«Διανύοντας την 25η εβδομάδα κύησης, μετά από τυπική επίσκεψη στον γυναικολόγο, μου ανακοίνωσε πως το αμνιακό υγρό έχει λιγοστέψει επικίνδυνα. Δύο εβδομάδες μετά και μετά από σειρά εξετάσεων, έφυγα στο Ηράκλειο καθώς υπήρχε κίνδυνος για πρόωρη γέννα. Πέρα από τα προσωπικά μου αντικείμενα, στη βαλίτσα έβαλα σακουλάκια αποθήκευσης γάλακτος. Υποσχέθηκα στο μεγάλο μου παιδί, ότι θα γυρίσω πίσω με το μωρό μας. Δεν ήμουν σίγουρη για το αν μπορώ να κρατήσω την υπόσχεσή μου.
Οι εβδομάδες περνούσαν και εγώ είχα κάνει φίλες μέσα στο νοσοκομείο, άλλες έγκυες που νοσηλευόντουσαν.
Ένα βράδυ μετά την παρέα που κάναμε όλες μαζί, καληνύχτισα και ξάπλωσα. Λίγο μετά έσπασαν τα νερά.. ήμουν μονο 30 εβδομαδών και 4 ημερών. Οι γιατροί σάστισαν.
Μέσα σε λίγα λεπτά βρέθηκα να γεννάω μόνη, μακριά από όλους, ξημερώματα Κυριακής.
Το «θαύμα» μου ήρθε στη ζωή μα πρόλαβα να του δώσω ένα πεταχτό φιλί μόνο. Οι γιατροί το μετέφεραν βιαστικά στη μονάδα νεογνών.
Ζύγιζε μόλις 1198 γραμμάρια.. έπρεπε να δώσει τον δικό του αγώνα…
Το είδα πάλι δύο μέρες μετά με καθετήρες, ορούς, μάσκα και λάμπα για τον ίκτερο.
Ακολούθησα πρωτόκολλο αντλήσεων και το παιδί ξεκίνησε να σιτίζεται με το δικό μου γάλα. Το παιδί το έβλεπα κάθε μεσημέρι για 5 λεπτά και κάθε απόγευμα για λίγο παραπάνω, που με άφηναν να του χαϊδεύω το ποδαράκι. Αυτή ήταν η μοναδική μας επαφή όμως σιτιζόταν με το δικό μου – αντλημένο γάλα στη διάρκεια της ημέρας.
Λίγο πριν φτάσει τα δύο κιλά, του έδωσα μητρικό με μπιμπερό. Όταν ξεπέρασε τα δύο κιλά, τον έβαλα στο στήθος μα κουραζόταν γρήγορα..
Επιστρέψαμε στο σπίτι μας, συνέχισα τις αντλήσεις και σήμερα έχω έναν ΉΡΩΑ 10 μηνών που απολαμβάνει το γάλα της μαμάς του…
Ο θηλασμός είναι το μεγαλύτερο δώρο που μπορεί να κάνει μια μητέρα στο παιδί της…»
Κατά τη διάρκεια της προσέλευσης και καταμέτρησης:
Τα αναμνηστικά και το ενημερωτικό υλικό που δόθηκαν στις μητέρες:
