Μπαλαντίνος – Τσοντάκης για Διοίκηση ΕΒΕΧ: «αλαζονεία και ψεύτικες υποσχέσεις»
Κοινή ανακοίνωση για την αποχή τους από την ψηφοφορία του προϋπολογισμού του Επιμελητηρίου Χανίων, εξέδωσαν τα ανεξάρτητα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΒΕΧ, Στράτος Μπαλαντίνος και Χρήστος Τσοντάκης, οι οποίοι κατηγορούν την Διοίκηση για αλαζονεία, ψέματα και «ψεύτικες υποσχέσεις».
Αναλυτικά, αναφέρουν:
«Καλούμαστε να ψηφίσουμε τον προϋπολογισμό του Επιμελητηρίου Χανίων για το έτος 2022. Η συγκεκριμένη διαδικασία αποτελεί ύψιστη πολιτική πράξη, καθώς από τη μια πλευρά επικυρώνει τις πράξεις του τρέχοντος έτους, από την άλλη δείχνει σε μεγάλο βαθμό την κατεύθυνση που θα ακολουθήσει ο θεσμός για το επόμενο.
Στο Επιμελητήριο Χανίων τα τελευταία δύο έτη, η συγκεκριμένη διαδικασία υπήρξε προβληματική. Τη μεν πρώτη χρονιά «πέρασε» κάνοντας χρήση ο Πρόεδρος του δικαιώματος διπλής ψήφου, τη δε δεύτερη, αφού καταψηφίστηκε, πέρασε με σχετική πλειοψηφία, από τη μειοψηφία των μελών.
Παρόλες τις αντιδράσεις αρκετών μελών του θεσμού, παρόλα τα παράπονα για τον τρόπο άσκησης της διοίκησης, παρόλες τις υποσχέσεις που λαμβάναμε κάθε φορά ότι «τα πράγματα θα αλλάξουν», κάθε φορά διαπιστώναμε πως λαμβάναμε ψεύτικες υποσχέσεις για τα αυτονόητα. Και ποια ήταν αυτά; Να γίνεται συμβούλιο τουλάχιστον μία φορά το μήνα όπως λέει ο νόμος, να ενημερωνόμαστε για το τι συμβαίνει στο Επιμελητήριο από το Επιμελητήριο και όχι από τα ΜΜΕ και εν τέλει να έχουμε λόγο και ρόλο στην άσκηση διοίκησης, κάτι για το οποίο η επιχειρηματική κοινότητα του Νομού μας έδωσε το δικαίωμα με την εκλογή μας.
Αντιθέτως, αυτό που συμβαίνει είναι να γίνεται Συμβούλιο μόνο όταν απαιτείται να γίνει και μέχρι εκεί, ενώ η πρόσκληση κάθε φορά (από αυτές τις λιγοστές) δεν συνοδεύεται από τις σχετικές εισηγήσεις επί των θεμάτων. Μάλλον η Διοίκηση θέλει κάθε φορά να μας κάνει έκπληξη για το τι έχει ήδη προαποφασίσει!
Για τους προφανείς παραπάνω λόγους -και όχι μόνο-, ενημερώνουμε τους συναδέλφους μας πως θα απέχουμε από την ψηφοφορία του προϋπολογισμού ως ένδειξη διαμαρτυρίας, τόσο για την αλαζονεία που συνεχίζει να επιδεικνύει η Διοίκηση απέναντι στα υπόλοιπα μέλη του Συμβουλίου που δεν ανήκουν στη διοικούσα παράταξη, όσο και για τα ψέματα που συνεχώς καλούμαστε να ακούμε και κάποιοι να νομίζουν ότι τα «χάφτουμε».
