Αμφιλόχιος: «Σύμπλευση και καταλλαγή»
Η ένταση, η αντιπαλότητα, η αψιμαχία, η επιβολή της υπεροχής μοιάζει να είναι στην ιδιοσυγκρασία και τον χαρακτήρα του Νεοέλληνα που, όταν οι συνθήκες το επιτρέψουν, οι συμπεριφορές αυτές αυξάνονται και, ενίοτε, επικρατούν-κυριαρχούν. Ανθρώπινο και κατανοητό καθώς δεν μας χαρακτηρίζουν μόνο τα χαρίσματα, οι ικανότητες μας ή οι όποιες δεξιότητες και προτερήματα μας, αλλά και τα «κουσούρια» και οι δυσκολίες του χαρακτήρα. Εξάλλου αυτός είναι ή θα πρέπει να είναι ο διαρκής, αέναος αγώνας του ανθρώπου. Το να μπορέσει «να νιώσει με το βλέμμα και το συναίσθημα τον κόσμο», όπως λέει και ο Καζαντζάκης στον «Ζορμπά». Δύσκολο αλλά, σίγουρα, όχι ακατόρθωτο. Εις ότι αφορά τα καθ΄ ημάς την περίοδο που διανύουμε και εν όψει των επερχομένων εκλογικών αναμετρήσεων βλέπουμε εις τον μικρόκοσμο μας, απεικόνιση μιάς ευρύτερης πραγματικότητας προφανώς, μιας πραγματικότητας με κυρίαρχα στοιχεία την ένταση και την αντιπαλότητα να εκφράζονται με τρόπους που μοιάζει να προάγουν λιγότερο τον πολιτισμό και περισσότερο την έντονη αντιπαράθεση, την πόλωση και τους αφορισμούς. Ο καθένας προσπαθεί να επιβάλλει και να πείσει για την «δική του» αλήθεια, επιστρατεύοντας επιχειρήματα, λογικές και πρακτικές που θυμίζουν αντίπαλα στρατόπεδα και ναρκοπέδια. Απαντήσεις ανταπαντώνται, «αλήθειες» διαψεύδονται και αμφισβητούνται, με μόνο ζητούμενο να παραμένει η διάθεση και η θέληση καταλλαγής. Και ο χορός… καλά κρατεί… Είναι κατανοητό οι διαδικασίες αυτές, ενίοτε, να εγκλωβίζονται και σε τέτοιες συμπεριφορές και λογικές. Όμως το ζητούμενο, τελικά, ποιο είναι; Η πόλωση και η ένταση; η υπερβολή και η αντιπαλότητα ή τα επιχειρήματα και τα στοιχεία που μπορεί να πείσουν και να προβληματίσουν; Δεδομένο θεωρείται, είμαι σίγουρος από όλους μας, πως όλοι οι εμπλεκόμενοι και ενδιαφερόμενοι αγαπούν, όλοι αγαπούμε τον τόπο μας, την όμορφη Κίσαμο. Δεδομένο επίσης, θεωρούμε, πως αγωνία και στόχος, προσπάθεια όλων των εμπλεκομένων είναι να συμβάλλουν στο να ανέβει αυτός ο τόπος «λίγο ψηλότερα», θα έλεγα «πολύ ψηλότερα». Του αξίζει και αυτό είναι κοινό χρέος και ευθύνη. Αφού λοιπόν ο στόχος είναι κοινός, γεννάται το ερώτημα: Γιατί θα πρέπει να βλέπουμε τον «άλλο» ως ανταγωνιστή και όχι ως συναγωνιστή; Γιατί θα πρέπει να δημιουργούμε αντίπαλα στρατόπεδα και όχι δημιουργικές συμμαχίες; Το ότι αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα από άλλη οπτική γωνία ο καθένας, αυτό δικαιολογεί την ένταση, την επίθεση και την αψιμαχία; Που οδήγησαν αυτές οι «λογικές» και συμπεριφορές τον τόπο όλα αυτά τα χρόνια; Τι μπορεί να πετύχει μια κοινωνία, και μάλιστα σχετικά μικρή και χωρίς ανεξάντλητες δυνατότητες όπως η δική μας, όταν οδηγείται στην πόλωση και την υπερβολή; Όταν αντί να ενώνεται, κομματιάζεται και κατακερματίζεται; Όταν αντί να δυναμώνει, αποδυναμώνεται; Όταν, τέλος, τα πρόσωπα εκείνα που διεκδικούν θέσεις στον δημόσιο βίο συμπεριφέρονται με τρόπο που μοιάζει λιγότερο να εμπνέει τους πολίτες και περισσότερο να τους προβληματίζει και να τους δυσκολεύει;
Με σεβασμό και τιμή στα πρόσωπα όλων των εμπλεκομένων και, είμαι σίγουρος, διερμηνεύοντας τα αισθήματα μεγάλου αριθμού συμπολιτών μας, απευθύνουμε έκκληση αγάπης και καταλλαγής. Δεν χρειάζεται, πιστεύουμε, να οδηγηθούμε στις κάλπες εν μέσω εντάσεων, αψιμαχιών, προκλητικών λόγων και συμπεριφορών που τους ίδιους θα δυσκολέψει και εκθέσει. Η Κίσαμος, τόπος που γέννησε και καλλιέργησε τον πολιτισμό, μπορεί και πρέπει και πάλι να φωτίσει αυτό τον δρόμο και αυτό τον τρόπο ζωής. Εξάλλου, μνημονεύοντας και την σοφία του μακαριστού προκατόχου μας, Μητροπολίτου Γέροντος Ειρηναίου «ένας πολιτισμός που δεν προάγει τον άνθρωπο σε κάτι ανώτερο και υψηλότερο, τότε αυτός ο πολιτισμός ρυπαίνει και τον άνθρωπο και την κοινωνία του, αλλά και την ιστορία, και καταντά στο τέλος «καταναλωτικός πολιτισμός». Έναν τέτοιο πολιτισμό, είμαι σίγουρος, κανείς μας δεν επιθυμεί και ούτε δικαιούμαστε να κληροδοτήσουμε στις επερχόμενες γενεές.
Καλή επιτυχία σε όλους τους εμπλεκομένους και η ωριμότητα των συμπολιτών μας, έχουμε την βεβαιότητα, θα επιλέξει τους αρίστους. Εξάλλου, με δεδομένο πως όλοι αγαπάμε τον τόπο μας, κανείς δεν περισσεύει. Όλοι μπορούμε και έχουμε χρέος να συμβάλλουμε εις το ποιοτικό, πολιτιστικό, πνευματικό και κοινωνικό ανέβασμα του, απ΄ όποια θέση και εάν τελικά κληθεί ο καθένας μας.
Μητροπολίτης
Κισάμου και Σελίνου
Αμφιλόχιος
