Οξύνεται η κόντρα Σημανδηράκη – Ανδριανάκη | «Ο καθένας έχει (ή αρχίζει να έχει) την ιστορία του…»

Οξύνεται ολοένα και περισσότερο η σχέση του δημάρχου Χανίων, Παναγιώτη Σημανδηράκη με τον αρχαιολόγο, Μιχάλη Ανδριανάκη.

Ο τελευταίος, σχολιάζοντας την τοποθέτηση Σημανδηράκη κατά τη διάρκεια του 1oυ TEDxChania Salon, έκανε λόγο για «αχαρακτήριστη» συμπεριφορά του δημάρχου Χανίων, λέγοντας μάλιστα ότι «πρόκειται για ασχετοσύνη ή παραπληροφόρηση, ή υπερβολική αλαζονεία ή και τα τρία μαζί. Καλό θα ήταν αυτά που ειπώθηκαν να μην τα επαναλάβει και αλλού. Ο καθένας σ’αυτόν τον τόπο έχει (ή αρχίζει να έχει) την ιστορία του…», υπογράμμισε με στόμφο, ο κ. Ανδριανάκης.

Συνολικά το κείμενο της ολομέτωπης επίθεσης Ανδριανάκη, στον νεοεκλεγέντα δήμαρχο όπως αυτό δημοσιεύεται στην προσωπική του σελίδα στο Facebook με τίτλο «ΟΙ “ΠΑΡΑΝΟΗΣΕΙΣ” ΚΑΙ Ο ΝΕΟΣ ΔΗΜΑΡΧΟΣ……» έχει ως εξής:

«Μου ζητήθηκε από την ομάδα TedxChania, που οργανώνει ανάλογες συζητήσεις, να μιλήσω για ένα θέμα με κεντρικό τίτλο “Παρανοήσεις”. Θεώρησα σκόπιμο να αναφερθώ σε μεγάλα θέματα, που αφορούν στην παλιά πόλη Χανίων και χρονίζουν απαράδεκτα εξαιτίας ενός μίγματος παρανοήσεων, άγνοιας, αδιαφορίας, ή πολιτικού κόστους (και οφέλους). Τα θέματα στα οποία επικέντρωσα την ομιλία μου και που εξακολουθώ να πιστεύω μαζί με πολλούς από εσάς που τα γνωρίζετε πολύ καλά, πως αποτελούν βασικά προβλήματα και φταίνε σε μεγάλο βαθμό για τα χάλια του διατηρητέου οικισμού είναι συνοπτικά τα παρακάτω:

• Η κατά καιρούς έλλειψη συνεννόησης και συνεργασίας μεταξύ των φορέων, που έχουν κατεξοχήν την ευθύνη της παλιάς πόλης, δηλαδή της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, του Δήμου και του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου και λιγότερο κάποιων άλλων. Αναφέρθηκα στη χρησιμότητα της μεγάλης Προγραμματικής Σύμβασης μεταξύ του ΥΠΠΟΑ, του Δήμου Χανίων, της Περιφέρειας Κρήτης και πολλών άλλων φορέων, όπου ο σοβαρός διάλογος είχε λύσει πάρα πολλά θέματα στο παρελθόν και καταργήθηκε (στο Ρέθυμνο εξακολουθεί να υπάρχει) χωρίς λόγο, μάλλον από παρανόηση, καθώς και την ανάγκη να αναβιώσει.
• Την απαράδεκτη ιστορία της εξαιρετικής “Μελέτης Ανάδειξης της Μεσαιωνικής πόλης Χανίων”, γνωστής ως ΄”Μελέτη Ρωμανού-Καλλιγά”, που ρυθμίζει το νομικό και μνημειακό καθεστώς, καθώς και τις χρήσεις των χώρων. Θύμισα πως παραδόθηκε στο Δήμο το 1977!!!!, χρειάστηκε να επικαιροποιηθεί στη δεκαετία του 1990!!! και η υπόθεση “έμεινε στη μέση” χωρίς να θεσμοθετηθεί ακόμη, μια επίσης μεγάλη παρανόηση για τη χρησιμότητά της.
• Το θέμα της ανάδειξης των μοναδικής σημασίας βενετσιάνικων οχυρώσεων, που παραχωρήθηκαν από την Κρητική Πολιτεία στο Δήμο το 1903 για κατεδάφιση και ταλαιπωρούνται για πάνω από εκατό χρόνια από λανθασμένες ενέργειες και χρήσεις (ιδίως ως χώροι στάθμευσης και όχι μόνο). Είπα για και τη σημασία τους στη βελτίωση της ποιότητας ζωής της πόλης, που ασφυκτιά χωρίς ελεύθερους και χώρους πρασίνου καθώς και την ανάγκη δημιουργίας χώρων στάθμευσης στα όρια της παλιάς πόλης για την απελευθέρωσή των οχυρώσεων και τη βελτίωση του κυκλοφοριακού, κάτι που ξεκίνησε και έμεινε στη μέση (Εθνικό Στάδιο) και στο οποίο αναφέρομαι συχνά (τόνισα μάλιστα τη θετική ενέργεια του νέου δημάρχου με την άμεση διεκδίκηση και για το σκοπό αυτό του οικοπέδου της ΑΒΕΑ). Μια ακόμη μεγάλη παρανόηση ως προς τη διαχείριση ενός μεγάλου μνημείου, για την ανάδειξη του οποίου κάποιοι από εμάς, ξοδέψαμε πολύ όχι μόνο από τον υπηρεσιακό μας χρόνο, αλλά από τη ζωή μας για να αρχίσει να φαίνεται κάποιο αποτέλεσμα, παρά τις παρανοήσεις και τις συγκρούσεις.
• Το θέμα των μεγάλων αποφάσεων, που πάρθηκαν επιτόπου από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο το 1977 και τις “παρανοήσεις” που υπήρξαν για την υλοποίηση κάποιων (ξενοδοχείο “Ξενία”, Λιμενικό Περίπτερο) με αποτέλεσμα τη μεγάλη καθυστέρηση.
• Την “παρανόηση” της χρησιμοποίησης του δημόσιου, ελεύθερου χώρου σαν κλειστού ιδιωτικού στο λιμάνι και αλλού και τις επί χρόνια ανεπιτυχείς προσπάθειες για αντιμετώπιση του απαράδεκτου φαινομένου της μορφολογικής κακοποίησης της παλιάς πόλης.
• Την παρανόηση με ανάμιξη διάφορων φορέων της μη παραχώρησης από το Πολυτεχνείο Κρήτης στο Υπουργείο Πολιτισμού το 1994 του κτηρίου της πρώην έδρας της Κρητικής Πολιτείας (Πέμπτη Μεραρχία) για τη στέγαση ενός μουσείου, ανάλογου με το Ιστορικό Μουσείο Κρήτης στο Ηράκλειο. Αν προχωρούσε, σήμερα δεν θα υπήρχε η επί χρόνια παράνομη κατάληψη, ούτε θα χρειαζόταν να μετατραπεί με άλλα δυο μνημεία σε ιδιωτικό ξενοδοχείο.
• Κατέληγα πως κάποια από τα θέματα αυτά θα πρέπει επιτέλους να αντιμετωπιστούν, κάποια άλλα να μην επαναληφθούν και ότι επιτέλους θα πρέπει κάποτε να υπάρξει μακροχρόνιος σχεδιασμός, αν θέλουμε να κάνουμε καλό στον τόπο. Δεν κατηγόρησα κανένα, απλά επεσήμανα κάποιες σοβαρές παρανοήσεις και δυσλειτουργίες, που κρατούν για πολλά χρόνια. Χάρηκα για τις ερωτήσεις, που έκαναν πολλά νέα παιδιά που ήταν στο ακροατήριο και για το ενδιαφέρον που έδειξαν για τα θέματα αυτά.
• Αυτός που μάλλον δεν κατάλαβε τίποτα, ούτε φαίνεται να τον ενδιέφερε το θέμα, ήταν ο νέος δήμαρχος της πόλης. Έτσι δεν κατάλαβα το λόγο της συγκαλυμμένης επίθεσης για άσχετα θέματα με εκείνο το “μειλίχιο” ύφος και της επιλεκτικής διοχέτευσης στα ΜΜΕ του νέου (και στην ηλικία) κ.δημάρχου , που μάλλον δεν έδωσε σημασία στα όσα σοβαρά ειπώθηκαν και τα οποία στο κάτω-κάτω κατά κανένα τρόπο δεν έθιγαν τον ίδιο. Αντίθετα του αναγνωρίστηκαν καλές προθέσεις και πιστεύω πως τον ωφελούσαν, ώστε να μην επαναλάβει λάθη του παρελθόντος, που όλοι τα γνωρίζουμε και τα σχολιάζουμε. Φυσικά του απάντησα καταλλήλως στα ΜΜΕ για όλα όσα είπε. Όχι μόνο σε εμένα, αλλά και σε πολλούς άλλους που βρέθηκαν εκεί, ή μου τηλεφώνησαν, έκανε πολύ κακή η εντύπωσή η αχαρακτήριστη συμπεριφορά αυτή, που δείχνει, ή ασχετοσύνη, ή παραπληροφόρηση, ή υπερβολική αλαζονεία, ή και τα τρία μαζί. Κανένα από αυτά δεν είναι καλό και καλό θα ήταν να μην το επαναλάβει και σε άλλους. Ο καθένας σε αυτό τον τόπο έχει (ή αρχίζει να έχει) την ιστορία του….»

Νωρίτερα, και συγκεκριμένα στη διάρκεια ομιλίας του στο 1o TEDxChania Salon, απόγευμα Σαββάτου, στο Ενετικό λιμάνι, Παναγιώτης Σημανδηράκης άφησε αιχμές μιλώντας για τις χρήσεις συγκεκριμένων δημόσιων χώρων στους οποίους έχει καθοριστική αρμοδιότητα η Αρχαιολογία. Συγκεκριμένα, μιλώντας για την Πύλη της Άμμου και την Ανατολική Τάφρο, ο κ. Σημανδηράκης ανέφερε με καυστικό ύφος: «Σε μία κανονική πόλη, σε μία κανονική χώρα, θα ήταν σημείο δημιουργικότητας, χώρος πρασίνου, αναψυχής. Απεναντίας αποτελεί πλέον ένα τμήμα πάρκινγκ. Βλέπουμε πως, η Αρχαιολογία σε κάποιες θέσεις που έχει αποφασιστικό ρόλο, με ανοχή διαφόρων υπηρεσιών, ενδεχομένως και του Δήμου, δημιουγείται μία μεγάλη παρανόηση. Το ίδιο μπορεί να ισχυριστεί κανείς και για την Ανατολική Τάφρο, που ακόμα κι αν την ονομάσει κανείς πάρκινγκ, θα δυσκολευτεί να βρει ποια είναι τα χαρακτηριστικά ενός πάρκινγκ, κι ας υπάρχουν αυτοκίνητα. Είναι ένας χώρος εγκαταλελειμμένος, απλά είναι προσβάσιμος σε αυτοκίνητα κι εμείς το έχουμε ονομάσει πάρκινγκ. Κι αυτό δεν έρχεται σε συνέχεια μίας βελτίωσης χειρότερης κατάστασης, γιατί εκεί υπήρχαν αθλητικοί χώροι κάποια στιγμή. Έχουμε ένα δεύτερο παράδειγμα οπισθοδρόμησης, μίας παρανόησης που πήγε τα πράγματα προς τα πίσω. Κι όλα αυτά δεν έγιναν με ευθύνη ούτε της Δημοτικής Αρχής του σήμερα, αλλά ούτε γενικά και αόριστα τα τελευταία 10 με 15 χρόνια, αλλά έγιναν σε περίοδο που υπήρχε και από εσάς ευθύνη κύριε Ανδριανάκη, όχι προσωπική, αλλά ως προϊστάμενος».

Επίσης, ανάλογη αναφορά έκανε και για τα Νεώρια:

«Θέλω να καταλήξω στα Νεώρια που είναι ένα εμβληματικό μνημείο, που κι εγώ το ακούω από μικρός και υπάρχει πάντα στις προεκλογικές αναγγελίες όλων των παρατάξεων και πάει λέγοντας. Το μόνο που έχω να καταθέσω, χωρίς να θέλω να αναφερθώ καθόλου στο παρελθόν, είναι ότι τους τελευταίους μήνες που υπάρχει τουλάχιστον μία ευθύνη από εμάς για να διαχειριστούμε το θέμα, καταφέραμε και κάναμε το εξής πάρα πολύ απλό: να ολοκληρώσουμε την ωρίμανση της προγραμματικής σύμβασης μεταξύ Υπουργείου, Πολυτεχνείου, Περιφέρειας και Δήμου. Κι αν θέλετε λοιπόν να δώσω και μία είδηση από εδώ, με δουλειά των τελευταίων δύο μηνών και με τον καθηγητή τον κ. Σκουτέλη, θα υπάρξει η προγραμματική σύμβαση για την αξιοποίηση και ανάδειξη των Νεωρίων, μέσα στον επόμενο μήνα. Μπορώ να αναζητήσω πολλούς λόγους που αυτό μπορούσε να κολλήσει, επίσης όμως πλέον γνωρίζω ότι ήταν θέμα απλά βούλησης να προχωρήσει αυτή η προγραμματική. Η σύμβαση δεν περιορίζεται απλά στην αρχιτεκτονική και την αναστήλωση, προβλέπει ότι η ομάδα έρευνας και η ομάδα εργασίας θα αποτυπώσουν και τη χρήση. Δεν θεωρούμε ότι ο Δήμος υποδεικνύει, ο Δήμος είναι αυτός που υποδεικνύει τους υπεύθυνους που θα μελετήσουν και θα προτείνουν τις χρήσεις του μνημείου, που προφανώς θα είναι πολλαπλές και με επίκεντρο τον πολιτισμό, προφανώς θα έχουν μία μουσειακή διάσταση, αλλά με τη σύγχρονη αντίληψη λειτουργίας των μουσείων, θα καλύπτεται ένα τεράστιο φάσμα δραστηριοτήτων, από εκθεσιακούς χώρους, χώρους εμπορικής εκμετάλλευσης και οτιδήποτε άλλο πλαισιώνει ένα ζωντανό μουσείο που έχει μία ανατροφοδότηση με τον κόσμο και τον επισκέπτη». Άρα, η απάντηση απέναντι στις παρανοήσεις πρέπει να είναι μία αποφασιστικότητα και υπεύθυνος για κάθε τόπο, στα πλαίσια του νόμου, στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων της κάθε υπηρεσίας, υπεύθυνος για την πορεία του κάθε τόπου, είναι ο Δήμος. Και δεν το λέω με μία αλαζονική διάθεση, αλλά με την πολιτική εξουσιοδότηση των εκλογών και των επιλογών των πολιτών. Στα πλαίσια λοιπόν που ορίζει ο νόμος, ο Δήμος οφείλει σε συνεργασία με τους φορείς, να προχωράει πράγματα και οπουδήποτε υπάρχουν παρανοήσεις να τις υπερβαίνει και να κοιτάζει μπροστά».