«Η γυναίκα στο δωμάτιο και άλλες ιστορίες» | παρουσίαση βιβλίου της Χαρίκλειας Ντερμανάκη
Οι Εκδόσεις Ραδάμανθυς παρουσιάζουν τη συλλογή διηγημάτων της Χαρίκλειας Ντερμανάκη, με τίτλο «Η γυναίκα στο δωμάτιο και άλλες ιστορίες», τη Δευτέρα 3 Οκτωβρίου στις 6.30 το απόγευμα στο PORTO VENEZIANO HOTEL.
Μιλάνε για το βιβλίο:
- Γιάννης Κουτσομύτης, αρθρογράφος, πολιτικός αναλυτής
- Όλγα Σαπολάγιεβα, διερμηνέας και μεταφράστρια Ουκρανικής και Ρωσικής γλώσσας, (ομογενής από τη Μαριούπολη)
- Η συγγραφέας του βιβλίου Χαρίκλεια Ντερμανάκη
Δραματοποίηση διηγήματος: Έφη Μαλτέζου, φιλόλογος
Συντονίζει η αρθρογράφος-πολιτισμολόγος Άννα Μουσογιάννη
Τι λέει η συγγραφέας:
Αληθινές ιστορίες γυναικών που μιλάνε στην καρδιά μας…
Η μοίρα της γυναίκας, πάντα συναρπαστική, πάντα Οδύσσεια, τόσες Ιθάκες να της γνέφουν να τις φτάσει! Μπροστά, κοντά της, γύρω της, οι λαμπερές, οι κοσμοπολίτικες, οι φασαριόζικες! Πιο μακριά, στο πέλαγος της ζωής, οι ουσιαστικές, οι ταπεινές, οι φωτισμένες από τα φεγγάρια-στόχους και τις αγάπες-άγκυρες!
Βαστάτε, γυναίκες, τη ζωή στις πλάτες σας! Δείτε την, θαυμάστε την, καμαρώστε γι’ αυτήν παντού! Σταλάζουν οι στιγμές και γεμίζουν τις λίμνες των ματιών. Το μεγαλείο της ζωής δεν είναι τελικά οι σημαντικές στιγμές της. Είναι η διαδρομή, το κολύμπι, η ορειβασία, το τρέξιμο προς αυτές. Το συναισθηματικό φορτίο ενός φουστανιού που αλλάζει κορμί, αλλάζει εποχή, αλλάζει αρώματα. Μια σκυτάλη που παραδίδεται, με την ευχή να ξαναπαραδοθεί αργότερα. Πίσω της μάτια γεμάτα, κύκλοι φυσιολογικοί της ζωής, ευτυχισμένοι…
Λίγα λόγια από τη συγγραφέα:
«Γεννήθηκα στο Μόντρεαλ από γονείς μετανάστες. Τα παιδικά και εφηβικά μου χρόνια τα έζησα στα Χανιά. Άρχισα να γράφω – να μουτζουρώνω μάλλον – στο χαρτί, πριν ακόμα μιλήσω. Είχα τη μεγάλη τύχη να μου μάθουν γράμματα, δάσκαλοι εξαιρετικοί, άνθρωποι φωτεινοί και ανήσυχοι. Σε αυτούς και στους γονείς μου χρωστώ την αγάπη για το διάβασμα, την αίσθηση του ταξιδιού που προσφέρει η μυρωδιά ενός δερματόδετου παλιού βιβλίου, τη λύτρωση που χαρίζει το άδειασμα της ψυχής πάνω σε ένα λευκό χαρτί. Πέρασα στο Πανεπιστήμιο, στο ΤΕΦΑΑ, ξαφνιάζοντας το φιλικό και συγγενικό μου περιβάλλον, που περίμεναν ότι θα σπουδάσω Φιλολογία ή Νομική. Κάποιες φορές το μετανιώνω, κάποιες άλλες χαίρομαι. Ο Αθλητισμός ήταν πάντα αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου. Έτρεχα και μετά επέστρεφα σπίτι κι έγραφα, και όταν τα συναισθήματα με φουρτούνιαζαν και μ’ έπνιγαν, ξανάβγαινα έξω κι έτρεχα. Ταξίδεψα πολύ, μα τα ωραιότερα ταξίδια μου ήταν αυτά μέσα στις ψυχές των ανθρώπων. Τέτοια ταξίδια διηγούμαι και σε αυτό το βιβλίο. Εύχομαι να ταξιδέψετε κι εσείς για λίγο, διαβάζοντάς το.»
