Κωστής Παλαμάς | Το αντίο στη Γερμανοκρατούμενη πατρίδα του 43

Το 1943…Τότε έκλεισε τα μάτια του σαν χθες ο Εθνικός μας ποιητής ..
ΠΟΙΗΤΗΣ δηλαδή..Ο Πατρινός «σαχ» του ποιητικού λόγου που στον δωδεκάλογο του Γύφτου τα είπε όλα ή σχεδόν όλα με μιαν ανυπότακτη ψυχή… Τον «Γύφτο» του…

Ο πόνος, ο έρωτας, τα αδιέξοδα του βίου, το σκλαβωμένο γένος κι η ομορφιά του κόσμου. Όλα διήλθαν το πνεύμα του…
Και μας άφησε τον «μεταξωτό χιτώνα» της Ποίησης «κατάστικτο» από τις ανθισμένες σκέψεις του… Γνώση, Σοφία, ευαισθησία, λυρισμό, ενσυναίσθηση και ‘κείνο τον «βαθύπλουτο ποταμό» της γλώσσας και της έμπνευσής του…
Δίχως ν’ αποκλίνει από την ρωμαλέα όσο και βασανισμένη Ρωμιοσύνη.…

Ας μένει αιώνια στη Μνήμη των Ελλήνων, Κορυφαία και λατρεμένη μορφή των Γραμμάτων μας, ικανή να εμπνέει και να οδηγεί….